Stamppot rauwe andijvie, stoofpeertjesvla, appel met kaneel en suiker, warme chocolademelk met slagroom, zuurkoolstamppot a la papa, taai taai, pepernoten, chocoladeletters, goede rode wijn en kaneelstokken. Hier en daar een zonnebank. En je hebt hét medicijn tegen een winterdip.
Ik geef er ongegeneerd aan toe, leef van eetkick naar vreetaanval en ben blij dat de dikke wollen vesten ook deze winter weer mogen om de aangegeten kilootjes te verhullen. Mijn hardloopplannen zijn alweer in de ijskast beland, een oude blessure blijft opspelen en ik maak er gewoonweg geen tijd voor. Ter compensatie loop ik wel zoveel mogelijk, naar de supermarkt, de stad in etc.
Nu de wintertijd in is gegaan en het buiten nog sneller donker is, lig ik steeds sneller op apegapen, onder een dekentje op de stoel. Ik zou zonder problemen een winterslaap kunnen houden, wellicht dat ik me daarom zo vol eet met alles wat voor mijn neus komt te staan. Stukje voorbereiding.
Maar de herfst en de winter zijn niet alleen maar vervelend; zo ben ik weer helemaal uitgewaaid na weer een strandwandeling, hangt overal de kerstversiering al en wordt het ook buiten sfeervol. Vind ik het een leuk gezicht om overal die gekleurde shawls en mutsen te zien lopen, te gluren naar de etalages die helemaal in sinterklaar- en kerstsfeer worden ingericht. Daar kan ik glimlachend langs lopen, ginnegappend om de zeurende kinderen met hun ouders, de verliefde stelletjes die innig gearmd aan het windowshoppen zijn en eigenlijk in de ramen alleen maar naar zichzelf en vooral hun partner kijken.
Ook dat helpt tegen de dip. En als je geen lover hebt, ik kan ook enorm genieten van shoppen in m’n eentje. Mijn advies om de winter door te komen: neem het er gewoon lekker van. Doe waar je zin in hebt en wat je leuk vindt, geef af en toe eens toe aan de bank en de warme kachel maar ga vooral niet stil staan. Dan lijkt het alleen maar langer te duren.
