bagage uit

Bagage uit de Azoren

azoren-mont-pico.jpg
Afgelopen week was ik op persreis naar de Azoren, met nog 3 andere media en heel veel Travel Counsellor reisagenten. Via een korte tussenstop in Lissabon vlogen we naar de Portugese archipel. Vooraf kreeg ik van veel mensen vragen waar het in hemelsnaam lag. De Azoren liggen midden in de Atlantische Oceaan, ter hoogte van Lissabon en het is een eilandengroep van 9 verschillende eilanden. Op het programma stond Pico en Terceiras, de eerste 3 dagen vooral gericht op wildlife, de laatste 2 meer op cultuur.

Wat ik er leerde?

  • De eilanden mentaliteit en mijn (reis)OCP gaan slecht samen. Tijd is tijd, programma is programma, denkt mijn aan schema’s vastgeroeste hoofd
  • Er bestaan dus plekken waar 4 jaargetijden in 1 dag voorkomen
  • Inpakken was daardoor nog nooit zo lastig
  • Er bestaat dus diervriendelijk toerisme, niet massaal met 8 boten op dolfijnen af en dan met een bommetje allemaal te gelijk het water in. dit geen heel geleidelijk en die super leuke dolfijnen laten als snel vergeten dat je in een donkerblauw bad springt waarvan je niet weet hoe diep het is en wat er nog meer onder je springt
  • Op eilanden zijn mensen zoveel vriendelijker en gastvrijer, dat valt me iedere keer weer op!
  • De meeste bewoners van de Azoren gaan op vakantie naar het vasteland, maar dat is dan ook de verste reis die ze maken. Waar moet je ook nog heen inderdaad als je het paradijs in je tuin hebt?
  • Hiken zonder diepte te zien in een onverlichte grot is een grote uitdaging. Ik heb er wel meteen het 06-nummer van de gids mee gescoord
  • Het is even wennen, maar stiekem best lekker als er even niet overal wifi of ontvangst is. Een dagje schakelen en dan kan ik er inmiddels oprecht van genieten
  • De natuur blijft de grootste luxe die we ons op aarde kunnen veroorloven. Daar is Pico Sports zich bewust van en ze maakt ook de locals daar steeds bewuster van
  • Ik ben verslaafd aan wassen, dat doe ik dus ook als ik maar 5 dagen weg ben en een wasmachine in mijn verblijf ontdek. Ook al zitten er nog genoeg schone kleren in mijn koffer, ik moét wassen
  • Er zijn meerdere reizigers die hun eigen thee meenemen (opluchting)
  • Tijdens het reizen van A naar B in een busje ben ik niet de gezelligste; ik val vooral in slaap. Niet omdat ik altijd moe ben, maar als iets schommelt kan ik gewoon niet wakker blijven
  • Thank God dat ik niet snel reis ziek ben, of bang voor hoogten
  • Ik moet ‘s ochtends bij het ontbijt iets zoets eten, ook in die volgorde. Skip ik het ontbijt, dan maakt het in mijn hoofd niet uit of ik nou eerst met een speklap of een cupcake begin
  • Azuurblauw komt echt van de Azoren en niet eens van de kleur van de zee; het is een bloem en mineraal in steen die daar voorkomt. Grappig om te weten waar je favoriete kleur vandaan komt
  • Folklore dansen en zingen is echt een beleving voor de locals, jong en oud. Ze gaan er volledig in op en zien het echt als iets wat je samen maakt. Mooi als je dat vanuit je cultuur meekrijgt, in Nederland hebben we dat voor mijn gevoel alleen als Nederland met voetbal ergens in een finale speelt en we allemaal het Wilhelmus meezingen
  • Door alleen te reizen, komen mijn gedachten soms op dingen terug die ik Nederland niet belangrijk dacht te vinden. Of ga ik nadenken over iets wat een week ervoor is gezegd. Ik kom er echt meer door uit mijn comfort zone, want als ik alleen thuis was geweest, had ik ze toch nog weg kunnen stoppen. Ver van huis word ik op een soort gezonde manier gedwongen om meer na te denken.
  • Tinker is echt een uitkomst als je nachtvluchten hebt; ik werd keurig om 4.00u thuis opgehaald en ook weer keurig thuisgebracht op een onchristelijk tijdstip
Sabine de Witte