editorial

Editorial: Sprankelen

april
Hallo april, hallo lente! Helaas is daar buiten nog weinig van te merken met het stormachtige weer van de afgelopen dagen. En dat terwijl we allemaal zitten te springen om mooi weer. Flaneren op de terrassen, een lekker kleurtje van de zon. Daar worden we allemaal weer sprankelende persoonlijkheden van! Nog even geduld en je sprankel ergens anders zoeken dus! Wat betekent sprankelen voor ons?

Sabine: Mensen die mij al wat langer kennen weten meteen waar ze naar moeten kijken om te weten hoe het echt met me gaat. Mijn ogen verraden álles. Als ik blij en enthousiast ben, iets doe waar ik blij van word of me gewoon fijn voel, dan sprankelen ze. Ik zie het zelf ook in de spiegel. Alsof er vuurvliegjes met passie en blijdschap in zitten. Laatst was er een meisje van 5 wat me een hele tijd aankeek terwijl ik zat te praten. Op een gegeven moment zei ze ‘Jij hebt vuurtjes in je ogen’. Het was zo schattig en ze was zo verwonderd! Bovendien bevestigde het wat ik graag wilde horen; ik sprankel weer.
De afgelopen maanden was ik die sprankel soms even kwijt, een soort van winterdip. Niet alleen ik zag het, ook anderen. Het koste me moeite om hem tevoorschijn te toveren.
Ik vond een coach en besprak regelmatig mijn struggles, nam meer rust, afstand, ging vaker offline en koos bewuster dingen die me wel energie gaven. Dat hielp, net als project Zenbine. Bewegen, quality time met mijzelf hebben, tijd voor anderen maken en langzaam mijzelf weer leren kennen. Er zijn nog een aantal factoren die mijn sprankel beïnvloeden. Op sommige heb ik zelf invloed, anderen zijn extern en out of my control. Precies waar ik moeite mee heb, dingen waar ik geen controle over heb. De gesprekken met een coach geven me inzicht waarom ik daar zoveel moeite mee heb, zodat ik het langzaam kan leren loslaten. Best prettig, je bent ten slotte nooit te oud om te leren en het voelt een beetje als een grote schoonmaak van mijzelf. Soms confronterend, soms verhelderend, soms vernederend, maar uiteindelijk voelt het als overwinning op mijzelf.
Waar ik gelukkig wêl invloed op heb, zijn de mensen om mij heen, die me weer laten sprankelen. Mijn familie, die ondanks dat we elkaar misschien niet zo vaak zien als we zouden willen, wel hecht met elkaar is. Familie heb ik lange tijd als iets vanzelfsprekends beschouwd, maar steeds vaker zie ik om mij heen dat dat helemaal niet het geval is. We zijn allemaal gezond, kiezen onze eigen paden en respecteren elkaar. Het is fijn om een goede band te hebben, een vangnet. De wetenschap dat wat er ook gebeurt, je altijd bij je familie terecht kunt. Het geeft me een gevoel van rust.
Net als het hebben van goede vrienden. Ik ben erg loyaal en heb niet heel veel echt goede vrienden, maar de mensen die ik er toe reken, zijn me erg dierbaar. Het gaat me aan het hart als ik zie dat het even niet goed met ze gaat, maar ik vind het ook fantastisch om onderdeel te mogen zijn van verschillende fasen in hun leven en nieuwe stappen met ze mee door te maken. Een smsje, belletje, mailtje of kattenplaatje op het juiste moment, uren bank hangen, drankjes doen of lekker uit eten. Sommigen spreek ik dagelijks, anderen eens per kwartaal, maar we weten wat we aan elkaar hebben. Ik merk dat ik veel leer van ze, doordat ze het beste met me voor hebben en me daarom niet sparen. Die loyaliteit van mij kan heel fijn zijn, maar me ook aardig in de weg zitten. Ik vind het moeilijk om mijn grenzen aan te geven en heb soms liever dat een ander het fijn heeft dan dat ik mijn grenzen bewaak. Een hele uitdaging, maar dankzij de spiegel die zij me soms voor zetten leer ik het steeds beter. En niets is leuker om familie en vrienden te zien sprankelen en daarvan mee te mogen genieten.
Kom maar door met het voorjaar, ik kan niet wachten om te sprankelen op het terras in goed gezelschap, met een bootje de grachten door te varen of gewoon in het park een boek te lezen, te barbecueën in de tuin van een vriendin, op het balkon te hangen of een weekend door te brengen in de tuin van mijn ouders.

glitter

Anne:
Sprankelen is voor mij een essentieel onderdeel van het dagelijks leven. Niet alleen probeer ik zelf bewust enthousiasme en positieve energie uit te stralen, het liefst zie ik hetzelfde ook bij de mensen die ik om me heen verzamel. Sprankelen hoeft niet per se een groot vuur van passie en inspiratie te zijn, het kan al gaan om hele kleine dagelijkse dingen. Iemand op straat die je vrolijk gedag zegt, een mevrouw aan de kassa die een liedje fluit, een lief berichtje van een vriend of vriendin om wat af te spreken. En het allermooiste ervan is; hoe meer bij jezelf lichtjes van blijdschap, geluk of dankbaarheid in je ogen schijnen, hoe meer je het ook terug zult zien in je omgeving. Alles pakt beter uit als je zelf vol goede moed en positiviteit het leven benaderd.

Je ziet het YourAmbassadrice team de komende maanden op veel mooie plekken shinen. Hoe blijf jij sprankelen? En gaat het bij mooi weer bij jou ook veel makkelijker?

Sabine de Witte