Luisteraars van het ochtendprogramma van Ruud de Wild weten dat dit zijn omschrijving voor alles wat met de kredietscrisis te maken heeft, is. Ook daarvan weet hij wat grappigs te maken. Best knap, want er vallen rake klappen. Vooral hier in de omgeving hebben een aantal grotere bedrijven veel te lijden.
Steeds vaker hoor je verhalen van mede-studenten dat het vinden van een (afstudeer)stage steeds lastiger wordt, zeker als je niet van plan bent naar het Westen te trekken. Inmiddels ligt bij ons de druk hoog, want het contract van lief wordt niet verlengd per september, en de IBG stopt met het sponsoren van mij per oktober.
Lastig parket, maar in deze tijd hebben we allebei niet zoveel te kiezen. Mocht het toch niet bevallen, een (half) jaar vliegt voorbij. Alles beter dan werkloos thuis zitten. Gelukkig zitten we allebei zo in elkaar; we grijpen liever met beide handen de kansen die we wél krijgen aan, dan te weigeren omdat het niet helemaal is wat je zelf voor ogen hebt. Handen uit de mouwen en gaan, veel minder wordt je er nooit van.
Nog ff een paar weekjes aan poten, een lekker lang weekend naar Praag, een kleine maand door worstelen voor een weekje Bormes les Mimosas. Dan is het alweer september en slaan we allebei hopelijk nieuwe wegen in. Nieuwe uitdagingen. Voor mij altijd welkom.
Die lange vakantie naar Rhodos, komt nog wel. Onze nieuwe vloer plannen kunnen nog prima even wachten. Schilderen moeten we zelf maar gaan doen, gelukkig hebben we allebei geoefende ouders. Liever wat (financiële) zekerheid. Prioriteiten verleggen, hoe vervelend soms ook. Geld maakt niet gelukkig, maar fijn om te hebben is het wel.
We gaan gewoon maar door, we laten ons niet kennen. Mocht je denken te kunnen helpen, schroom niet om te mailen 🙂 En nee, we gaan niet richting het Westen. Ook de huizenmarkt in Meppel is niet gunstig gestemd, en we zitten hier veel te prima!
Wij zien het nog niet somber in!
