Waar ik zo naar uitkeek, een laag sneeuw, is gisteren uitgekomen. En goed ook, met een kleine 30 centimeter in de tuin. De hele dag van genoten, tot ik naar mijn ouders in het naastgelegen dorpje moest. Geen bus die meer die kant op ging. Dankzij tweepcare werd ik toch voor het huis van mijn ouders afgeleverd. Nogmaals dank, @MartijntenCaat!
De sneeuw zorgt dus niet alleen voor sneeuwpret, maar ook voor flinke problemen in het openbaar vervoer en op de weg. Toch typisch, in buurland Duitsland valt regelmatig een dik pak sneeuw en ook al komt het onverwacht, het land lijdt er niet onder. Als hier 3 centimeter sneeuw ligt, kan de trein al niet meer rijden en komen de gemeentelijke strooiwagens en sneeuwschuivers pas hun schuren uit. Stel je voor dat je preventief op pad moet, dat kost geld!
Onbewandelde sneeuw, een prachtig gezicht. Het gekraak onder je voeten, je voetsporen terug zien. Honden-, katten- en vogelpoten die hun sporen in de sneeuw achterlaten. Blije kinderen op de slee, asociale, niet opgevoede kinderen die sneeuwballen tegen autoruiten en de ramen van huizen aangooien. Gooi lekker op elkaar! En ‘s nachts; vooral stilte.
Alles is gedempt. Bijna eng, als je in je bed ligt en niets buiten hoort. Het lijkt even alsof de buitenwereld niet meer bestaat. ‘s Ochtends vroeg is er niets meer te merken van de stilte. Ritmisch gaan de ijskrabbers de auto’s onder het raam ontdoen van de opgevroren sneeuw en dikke ijslaag. Geen onaangetaste sneeuw meer te zien, maar grijze drap, opgevroren en vastgeplakt op de straat. De sneeuwpret is wel weer leuk geweest, wanneer kunnen we schaatsen? Gedempte sloten, plassen en grachten. Nog meer plezier.
