Travel

Mannenwereld

Bijna vier maanden zijn er al voorbij sinds ik de stap heb gezet om voor mezelf te beginnen. Een stap waar ik tot op heden nog geen seconde spijt van heb gehad. Ik merk dat ik er veel plezier in heb en het absoluut niet voelt als een verplichting, zoals de studie-opdrachten die ik altijd tot het laatste moment uitstelde.

Wat wel erg opvalt is dat ik me in een behoorlijke ‘mannenwereld’ begeef. Niet dat er geen vrouwelijke tekstschrijfster zijn, integendeel. Maar die kom je maar zelden tegen op netwerkbijeenkomsten en velen hebben zich niet gespecialiseerd in een bepaalde richting, zoals ik me onderscheid met webteksten. De online wereld wordt gedomineerd door mannen.

Gelukkig weet ik me aardig staande te houden tussen de mannen. Misschien juist wel beter, want mannen werken efficiënter en zijn veel directer in hun wensen en eisen. Ze hebben duidelijker voor ogen wat het resultaat moet worden en kunnen zakelijk en privé veel beter uit elkaar houden. Een cliché misschien, maar zo waar.

Vandaag had ik een heel inspirerend gesprek met twee zogenaamde ‘powervrouwen’. Barstensvol talent, creativiteit en inspiratie die er ook daadwerkelijk wat mee doen. Die het niet bij ideeën laten, maar ze uitvoeren. Die hun talent erkennen, herkennen en er hun voordeel mee doen.

Goed om te zien dat vrouwen zich durven te mengen in de mannenwereld, zo zou Ciska Dresselhuys het allemaal bedoeld hebben. Don’t worry, ik ben niet ineens een aanhanger van het feminisme geworden, maar ik merk toch wel dat je als vrouw in het zakenleven niet altijd even serieus genomen wordt.

Ook thuis. Lief moet ‘s avonds al zijn administratie doen en liep gister doodleuk na het eten naar zijn werkplek boven. Terwijl ik een kwartier later een overleg had gepland, mocht ik nog even de afwas doen. Als de was nog ongevouwen in de wasmand zit (wel schoon en droog overigens), kost het hem moeite om zijn gemopper in te houden. Want toen ik nog zo fijn studeerde, lag alles netjes in de kast, was het huis altijd aan kant en deed ik met liefde de boodschappen en het koken. Nu doe ik alles gehaast en moet het makkelijk.

Lang leve de werkster, mijn lieve zusje die voor gevouwen was zorgt en het thuiswerken om tussen de bedrijven door een klein klusje te doen. Maar ik ben niet te stoppen en word alleen maar ambitieuzer naarmate er steeds leukere projecten op mijn pad komen.

Die vrouwen van tegenwoordig… ze zijn helemaal de weg naar het aanrecht kwijt. Wat een verademing!