Hoewel ik nog geen eigen woning heb, wordt er hard gewerkt aan het ‘bekend worden met de stad’. Natuurlijk ken ik al veel plekken, vooral in het centrum, maar nooit hoefde ik alleen van A. naar B. Nu ik tijdelijk een onderkomen heb in West, ging ik eindelijk de uitdaging aan; fietsen in Amsterdam.
Met gevaar voor eigen leven! Want hoewel ik het in Groningen al een behoorlijke survival vond, met al die toeristen haal je je nog meer op de hals. Die hebben uberhaupt nog niet eerder op een fiets gezeten en kennen de regels niet!
Maar goed, op de fiets trotseer ik de stad. Ontdek ik de stad steeds meer. Ik begin ‘sluiproutes’ te leren, kan zonder Google Maps van kantoor naar m’n tijdelijke stulp en heb het zelfs aangedurfd om de Amsterdamse nacht te trotseren.
Tijdens die nachtelijke fietstocht voelde de stad voor het eerst vertrouwd. Het vakantiegevoel ebt langzaam weg en het doen van dingen die je in je woonplaats doet wordt steeds normaler. Ik weet de leuke restaurantjes, cafeetjes, kan toeristen de weg wijzen en voel me zelf niet meer zo’n provinciaaltje in de grote stad.
Weer een stap verder, iets dichter bij een nieuw thuis. Iemand nog plek in huis? 
