Nog als de dag van gister herinner ik mij dat we thuis internet kregen. Over de telefoonlijn, dus mocht ik ‘s avonds na 20.00u een half uurtje ‘online’. Zo waren mijn ouders overzichtelijk onbereikbaar en bleven de kosten beperkt. Mijn eerste echte e-mailadres was een hotmail-account. En mijn eerste mailtje weet ik zelfs nog, naar mijn vakantievriendin in Amerika. Een hele ervaring, en heel apart.
We waren een van de eersten met internet thuis. In de mediatheek op de middelbare school was het in iedere pauze dan ook dringen geblazen. En uiteraard werden al snel de eerste beperkingen opgelegd, vanwege het misbruik van internet. Computers die werden volgepland met porno, achtergronden van rotten.com met de meest walgelijke foto’s en misbruik van mail.
Nu is het internet ondenkbaar. Voor mij bestaat er al jaren geen ‘off-day’ meer in de zin van niet online zijn. Mocht ons internet thuis plat liggen, dan is dat voor mij een grote ramp. Gelukkig hebben we nog een aardige buurman met een netwerk waar we dan gebruik van mogen maken, en er ligt zelfs nog een ‘kabel’ in de meterkast, voor hoge nood.
Overal online
De ontwikkelingen gaan de laatste jaren ongekend snel. Mijn hotmail-account wordt nu gebombadeerd met spam, internet explorer staat op geen enkele pc of laptop meer.Waren het eerst de persoonlijke web-logs, inmiddels zijn het de sociale netwerken die booming zijn. Zo af en toe blijf ik versteld staan van de mogelijkheden.
Tegenwoordig is het niet raar om mensen te leren kennen via het web, ze in real life te ontmoeten en in je vriendenkring op te nemen. Daten via het net is meer standaard dan uitzondering. En soms liggen de kansen voor het oprapen door de ‘nieuwe media’.
Apple is met die iPhone fantastisch ingesprongen op de wens overal en altijd online te zijn. Tel daarbij de oneindige mogelijkheden van de Apps op, en iedereen is om. Gisteravond zat vriendlief ff zijn rekening te checken op z’n aaifoon, kochten we eindelijk de viskom voor aan de muur en ff ons iTunes-tegoed opgewaardeerd bij Click and Buy. Mastercard, eat your heart out, want zelfs die is niet meer noodzakelijk. Nou ja, meestal dan.
Geen idee wat de toekomst nog meer zal brengen. Al kijk ik nu al uit naar het moment dat neefje M. aan ons vraagt hoe het mogelijk was dat we het jaren zonder internet en mobiele telefoon hebben uit kunnen houden. Hij is nu al gek op iPhones en heeft zelfs z’n eigen nepper. Net zo ondenkbaar als het feit dat mijn ouders voor €0,05 een heus Festini Perenijsje konden kopen. Of buiten naar ‘toilet’ moesten.
