Nog niet zo lang geleden was ik een verlegen muurbloempje die het liefst in haar eentje op haar kamer zat muziek te luisteren, wat te tekenen of te lezen. Pas halverwege de middelbare school begon ik het leuk te vinden om met onbekenden te spreken. Al kon ik dronken kerels die tijdens het uitgaan op je af kwamen om te ouwehoeren niet waarderen.
Toen ik ging studeren, kreeg ik de smaak te pakken. Praten met onbekenden kon best leuk zijn en het kon je zelfs wat opleveren! Al had ik nog steeds moeite met ‘mezelf verkopen’, vooral als het op netwerken aan kwam.
Inmiddels struin ik vele events en netwerkborrels af, netwerken is een groot onderdeel van mijn werk en bron van inkomsten geworden. Inmiddels vind ik het oprecht leuk. Ik ben benieuwd naar andermans verhaal, nieuwsgierig of zij net zoveel passie voor hun werk hebben als ik en ontmoet graag gedreven mensen die weten wat ze doen. Daarbij leveren dergelijke events vaak leuke dingen op. Een interview, publicatie in vakblad, opname voor een (internet)tv-programma, het schrijven van een boek, etc.
Nooit had ik gedacht dat ik het kon, maar er is niets moeilijks aan. Zolang je maar dicht bij jezelf, waar je doet en wat je wilt blijft staan. Na deze sociale week, met 3 events en van straat geplukt te worden voor het aankondigen van een nieuw AT5-programma, piep ik er even tussenuit. Even opladen van afgelopen tijd en opladen voor de zoveel leuke dingen die er nog gaan komen.
Sociaal zijn is leuk, zowel in het echt als op het internet! Zouden de a-socialen ook eens wat vaker moeten doen! 😉
PS voor er scherpe lezers zijn die mij niet sociaal vinden vanwege het slotje op mijn Twitter account, dat is met een specifieke reden die ik graag persoonlijk uitleg. Heeft niets met asociaal zijn te maken…
