Travel

Taal

Terug naar school

Nooit had ik gedacht dat ik nadat ik 2 jaar geleden klaar was met mijn studie, weer snel in de schoolbanken zou zitten. Deze week is het echter weer raak. Spaanse les. Ouderwets rijtjes met (on)regelmatige werkwoorden leren, idioom stampen, gesprekken luisteren en conversatieles. En dat in een klein lokaal met katerige studenten die klagen over de frisse airco, terwijl ik fanatiek mee doe en ongeveer weg drijf van de hitte. Met een ouderwetse koffiepauze waarin iedereen buiten staat te roken en te klagen. Net als ‘vroeger’.

Spaanse les

Hoewel ik redelijk veel Spaanse woorden ken, de krant kan lezen en juist het Catalaans makkelijk weet te ontrafelen dankzij de vele jaren Frans, eten en drinken kon bestellen en ook de taxi chauffeur prima uit kon leggen waar ik moest zijn (omdat Barcelona in blokken is gebouwd wordt er altijd gevraagd naar de straat waarmee je bestemming kruist), kon ik zakelijk nog niks. Behalve de standaard voorstelronde, is het best handig als je ook nog kunt uitleggen wat je precies in Barcelona komt doen. Dus twee weken in de schoolbanken. ’s Ochtends Spaanse les, ’s middags gewoon werken en ’s avonds leren. Best pittig, kwam ik na week 1 achter. Daarnaast heb ik veel afspraken met Nederlanders in Barcelona, om hun ervaringen en tips aan te horen. Gelukkig ben ik een taalfreak, pak ik een vreemde taal redelijk snel op en heb ik er volgens mijn docente wel ‘gevoel’ voor. Al blijf ik ongeloofwaardig voor de Spanjaarden, zelfs als ik vloeiend Spaans zou spreken. Mijn uitspraak is te zacht, ik ben te lief. Tja, daarom koos ik jaren geleden ook voor Frans. Spaans is een harde taal, met felle klanken en de uitbundige Spanjaarden zijn schreeuwerig en praten altijd hard. Slechte ambassadeurs voor hun taal eigenlijk. Toch blijft het lastig, zoveel taal in korte tijd. Want je leert Spaans, spreekt Engels met klasgenoten en docente als iets niet duidelijk is, werkt en denkt Nederlands en overal om je heen hoor je Duits, Frans, Spaans, Catalaans. Het is een wirwar van taal in mijn hoofd. Heerlijk!

Sabine de Witte