Kop of munt, voor of achter, onder of boven. Bijna alles wat je in je handen hebt heeft twee kanten. Dat geldt ook voor verhalen. Als je een verhaal vertelt, in gesprek bent of zelfs als je geen fysiek contact hebt maar via chat of telefonisch contact hebt, vertel je maar een kant van het verhaal. Namelijk het verhaal waarin jij het best uit de verf komt, wat het best in jouw straatje past.
We doen het allemaal en zijn ons er niet eens bewust van. We vertellen onze interpretatie. En verschillende mensen hebben verschillende interpretaties. Dat maakt communiceren vaak zo lastig. Normaal gesproken zou je juist in een face-to-face gesprek meteen door hebben hoe iemand iets bedoelt en of het verhaal klopt, door intonatie en lichaamstaal. Maar hoe kun je dat checken via de chat? Hoe betrouwbaar is een telefoontje?
Lastige kwesties. Vooral omdat verschillende interpretaties leiden tot verschillende bedoelingen en je van daaruit handelt. Als jij denkt dat jij de kartrekker bent, de initatiefnemer, dan prent je dat plaatje in je hoofd en zul je niet snel anders gaan denken. Terwijl de ander dat misschien helemaal niet zo ervaart.
Het is zo makkelijk om op basis van een kant van het verhaal een conclusie te trekken, geen rekening te houden met de ander, of juist verwachten dat een ander alleen maar rekening met die kant houdt. Aan alles zit twee kanten. In mensen zitten twee kanten. Goed en kwaad. En wij misbruiken en manipuleren die kanten vaak zo, dat onze kant van het verhaal de meest betrouwbare lijkt, het best bij de waarheid uit komt. Maar het verhaal wordt lastig als je meerdere kanten verteld aan personen die met elkaar in contact staan, waardoor het voor betrokkenen ineens een heel ander verhaal wordt. Daardoor ligt ineens het dubbeltje op z’n kant. En wat doe je dan? Jou kant vertellen? Je mond houden voor de lieve vrede? Of maar zien hoe het dubbeltje zal gaan rollen, blijven afwachten?
Altijd heb ik open gestaan voor de twee kanten van een verhaal. Maar als je steeds hetzelfde voorgeschoteld krijgt en niets terug krijgt, hoe lang hou je dat vol? Veel te lang heb ik altijd geloofd dat iedereen altijd maar het beste met je voor heeft, te vaak is er misbruik gemaakt van mijn naiviteit. Als ik maar een kant van een verhaal te horen krijg en daar zelf mijn twijfels bij heb, houd het voor mij op. Dan raak ik ook mijn balans kwijt. Het hele verhaal of geen verhaal. Dan praten we weer verder.
