In Memoriam; opa
Februari is een gekke maand. Ik vier mijn verjaardag, waar opa al 2 jaar niet meer bij is. Iets meer dan een week later, vandaag, op de 20e, denk ik terug aan zijn sterfdag. Alweer 2 jaar geleden, na een kort maar heftig ziekbed. Hoewel iedereen afscheid heeft kunnen nemen, blijft het lastig. Oneerlijk, want ik had mijn opa en oma nog vele jaren samen gegund. Dat heeft iedereen natuurlijk bij geliefden, maar het was voordat mijn opa ziek werd ook nooit bij me opgekomen dat hij er ineens niet meer zou zijn. Relatief jong, gezond, bewegelijk als hij altijd leek.
Vandaag haal ik mooie herinneringen op, denkend aan opa, oma en iedereen die hem mist. Aan de stoel, waar vele anderen inmiddels op hebben gezeten, maar altijd opa’s stoel zal blijven.
- Weekendtips 31 januari t/m 2 februari 2025: luxuriating - 30/01/2025
- Ode aan oma - 30/12/2024
- De leukste conscious Christmas gifts - 17/12/2024
Danielle
20/02/2012 at 13:49Ook mijn oma is deze week een aantal jaar terug overleden… en over een paar weken mijn andere oma en ben ik ook nog jarig. Gek, dat je zelf viert dat je ouder wordt, maar dat onze opa’s en oma’s dat niet meer meemaken. Hoewel ze vast naar ons kijken, van daarboven, denk je ook niet?
Sabine de Witte
21/02/2012 at 16:05Raar is dat he! Sterkte ook!
Michel ten Hoove
22/02/2012 at 06:43Mooi hoe je met een kort bericht op je blog een monument(je) voor je opa opricht. Fijn dat je in een maand zoals deze troost vindt in het ophalen van mooie herinneringen.