Travel

2

In Memoriam; opa

Februari is een gekke maand. Ik vier mijn verjaardag, waar opa al 2 jaar niet meer bij is. Iets meer dan een week later, vandaag, op de 20e, denk ik terug aan zijn sterfdag. Alweer 2 jaar geleden, na een kort maar heftig ziekbed. Hoewel iedereen afscheid heeft kunnen nemen, blijft het lastig. Oneerlijk, want ik had mijn opa en oma nog vele jaren samen gegund. Dat heeft iedereen natuurlijk bij geliefden, maar het was voordat mijn opa ziek werd ook nooit bij me opgekomen dat hij er ineens niet meer zou zijn. Relatief jong, gezond, bewegelijk als hij altijd leek.

Vandaag haal ik mooie herinneringen op, denkend aan opa, oma en iedereen die hem mist. Aan de stoel, waar vele anderen inmiddels op hebben gezeten, maar altijd opa’s stoel zal blijven.

Sabine de Witte