Als ik ziekig ben, kan ik er de klok op zetten: nachtmerries. Niet dat ik gillend wakker word, maar wel klam van het zweet, in de war en onder de indruk. Vaak zijn het dan ook dezelfde nare dromen achter elkaar. En van die dromen die je overdag ook nog bezig houden, je overvallen.
Ineens ben je dan weer dat kleine meisje wat bang is voor monsters onder het bed, in schaduwen enge beesten ziet en met je knuffel op de overloop staat te huilen om mama. Al doe je dat natuurlijk niet meer op je 24ste en heb ik niet eens een knuffel, afgezien van twee harige katten en lief dan.
Om nachtmerries te voorkomen kijk ik al niet naar thrillers, horrorfilms of clowns by night. Nachtelijke boswandelingen of spooktochten zijn zeker niet aan mij besteed, ik ben een schijterd eerste klas. Zo erg, dat ik net, alle plekken waar ik over gedroomd heb, even langs ben gelopen. Nergens vleermuizen, spijlen, geen as in de container en andere bizarre dingen. Zo ben ik iets meer gerustgesteld, al blijft die droom nog in mijn hoofd spoken. Vandaag geen kleine dutjes op de bank, alleen gezond voedsel en wat actiefs op het programma. Mezelf uit putten zodat ik vannacht hopelijk lekker en zonder nare dromen slaap. En misschien voor het slapen gaan eens een zoetsappige Disneyfilm opzetten. Als dat niet helpt…
