Nee ik ben geen afvalbak, ik heb een best lijstje met dingen die ik niet lust en in tegenstelling tot veel mannen, hoef je mij niet wakker te maken voor een entrecote of biefstuk. Maar als er iets te eten valt, zal ik maar zelden afslaan.
Of het komt door mijn harde werken en lange dagen, geen idee, maar de afgelopen weken blijf ik eten. De hele dag door blijft mijn maag om aandacht vragen en wenst deze gevuld te zijn. Het ontbijt mag wat mijn maag betreft om half zeven ‘s ochtends al naar binnen gewerkt worden, een tussendoortje is wenselijk om half tien en lunch mag gerust om half twaalf geserveerd worden. Er aan toegeven is erg makkelijk, op kantoor is het eten erg goed en overal waar ik kom zijn de kasten goed gevuld. Gelukkig heb ik steeds vaker hartige trek en kan ik zoetigheid prima laten staan. Zelfs chocolade!
Wekelijks heb ik enorme trek in lasagne, de laatste dagen heb ik zin in beschuit met muisjes bij de thee en sinds het overlijden van opa is mijn dropverslaving aangewakkerd. Ik eet me helemaal vol harlekijntjes en zoute haring-drop.
Je zou denken dat de kilo’s er aan vliegen met mijn zittende beroep, maar dat valt gelukkig reuze mee. Door al het heen en weer gereis loop ik iedere dag nog flink wat af en omdat ik lekkerder in mijn vel zit hoef ik niet naar ‘slechte dingen’ te grijpen om me op te vrolijken. En een dieeter in je naaste omgeving doet ook wonderen, al zou Dokter Frank niet mijn vriend gaan worden. Hoe moet ik lekker opstarten zonder gezonde bammetjes vol koolhydraten? Ik ben al niet zo’n ochtendmens.
Alweer trek na het schrijven van dit blog. Als ik nu iets over augurken en zure room ga schrijven krijgt iedereen weer vreemde gedachten, dus ik neem braaf een pakje Liga Continue.