Tegenwoordig moeten we zoveel, dat een to do list eigenlijk een must do is geworden en je zonder afgevinkte musts niet geleefd lijkt te hebben. Maar daardoor vergeten we vaak de essentie; leven. We zijn zo gefocused op het perfecte plaatje, dat we vergeten te genieten van het nu, van kleine dingen en onverwachte (positieve) wendingen. Jep, daar ben ik ook schuldig aan. Net als struisvogelgedrag. En als er dan iets gebeurt waardoor mijn must do’s in het geding komen, of waardoor ik verdriet heb, blijf ik gewoon doorgaan. Vooral doorgaan.
Tranentrekkende opluchting
Onlangs kreeg ik de tip om tranentrekkers te gaan kijken op tv, of zielige boeken te lezen. Niet omdat ik daar mijn must do’s mee kan afstrepen, maar omdat ik daardoor mijn ‘gevoel’ kwijt kan. Hoe hard ik ook voor mezelf kan zijn, symphatie voor anderen met much bigger issues wint het altijd. Op zoek naar dit vermaak stuitte ik op de serie Chasing Life. In de serie krijgt een 24-jarige dame, net begonnen met haar eerste baan als journaliste, te horen dat ze leukemie heeft en zuigt ze je mee in haar vanaf dat moment totaal andere leven. De afwisseling van cynische kanker grappen tot heftige realisaties van dingen die anders worden of misschien niet meer kunnen en confronterende momenten als chemokuren, bijwerkingen en afscheid maken het een drama met een lach en een traan. En het klopt inderdaad, het beklemmende gevoel wat ik soms had, veroorzaakt door opgekropte gevoelens, word na iedere aflevering minder. Bovendien word ik meteen weer met 2 benen op de grond gezet; meer genieten, minder klagen om kleine onbenulligheden en me niet laten opjagen door het leven, maar het mooiste uit het leven najagen.
Op je iPad voor tijdens je lange vlucht dus, vergeet geen tissues mee te nemen!
- Uber lanceert Uber Safari - 30/09/2024
- Zo mooi woont Camille Razat (Emily in Paris) - 29/09/2024
- Uber update: boat cruisen door Parijs en Flying Blue miles sparen - 16/07/2024
