De uitslag is bekend. Vijf winnaars in de Nobiles Studenten Blogwedstrijd 2009. Zoals verwacht, gaan de prijzen aan mijn neus voorbij. En terecht, want de concurrentie was heftig. Of ik tweede of derde ben geworden, maakt niet uit. Meedoen was al een ervaring en gewonnen wedstrijd op zich. Sanne heeft een Acer laptop gewonnen, wat ze stiekem al twee weken wist. Via een filmpje is te zien hoe ze te horen krijgt dat ze heeft gewonnen. Erg grappig om iemand dan ineens in het ‘echie’ bezig te zien.
Vanaf het moment dat ik hoorde dat ik bij de genomineerden zat, heb ik nooit de illusie gehad dat ik zou winnen. Zo vlot, grappig en herkenbaar als Sanne en Simone schrijf ik niet. Wel erg grappig vond ik het om te zien dat wij met onze verschillende levens toch veel gemeen hadden. Alle drie hebben we moeite om te ontdekken wat we nu precies willen op werk/studie gebied en hoe we dat kunnen bereiken. In de afgelopen twee maanden die de wedstrijd duurde, hebben we allemaal wel iets ontdekt of bereikt wat ons een stap verder brengt in deze zoektocht. Daarnaast heb ik in Simone een soort ‘dubbelganger’ van mezelf gevonden. Het is bijna eng hoeveel dingen wij gemeen hebben op het gebied van interesses etc. We zouden ook allemaal wat meer met het schrijven willen doen, en ook daar zit schot in. Dankzij onze blogs en het nieuwe medium Twitter. Hoe het er allemaal uit gaat zien is voor iedereen nog een verrassing.
Mijn blog was bij niemand uit mijn vrienden-, familie- en kennissenkring bekend. Na een selectie via mail of hyves te hebben benaderd, kreeg ik veel positieve reacties. Iedereen die op mij gestemd heeft, op mijn blog reageert of gewoon stilletjes mee blijft lezen, bedankt! Stiekem gaf het best een kick om je bezoekersaantallen gestaag te zien groeien. Blijf lekker mee lezen en reageren, want dat maakt het bloggen extra leuk.
Toch zijn er nog steeds maar weinig familieleden op de hoogte, en ook mijn ouders niet. Het is een uitlaatklep voor mij en zij hoeven niet alles te lezen. Ook op hyves heb ik geen aandacht aan de wedstrijd besteedt. Vrij selectief heb ik de mensen uitgezocht waarvan ik steun op prijs stel, waar ik in het dagelijks leven minder mee te maken heb en waar ik zeker niet over zal bloggen. Ik wil natuurlijk niemand voor de schenen schoppen. Mocht je ooit dat gevoel hebben, laat het me weten. En wat betreft mijn lief, don’t worry. Hij houdt niet van lezen. Zélfs niet als het over hem gaat…
Nogmaals iedereen bedankt voor de reacties en stemmen. Sanne en Simone, blog se en hopelijk blijven we allemaal net zoveel inspiratie houden als de afgelopen tijd, toen het ‘moest’ 🙂
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=fl3epWazJxs]
Lekker plaatje weer van onze Guus!
