amsterdam

Durf jij?

Het regende zon Ellen ten Damme

Ellen ten Damme in de Apple store

Zaterdag was ik bij een live optreden van Ellen ten Damme in de Apple store in Amsterdam. Ze presenteerde en zong van haar nieuwe cd Het regende zon. Ik was nooit een fan van Ellen, tot ze Nederlandstalige liedjes ging zingen. Ten Damme heeft altijd iets geks, ze is rock & roll, maar ook heel meisjesachtig. Alternatief als ze is heeft ze tegenwoordig een ekster en draagt ze veren in d’r haar om haar outfits op Arie af te stemmen?

Durf jij?

Haar vorige album, Durf jij? kwam uit in een tijd dat ik in dubio was, twijfelde en uiteindelijk durfde. Ik volgde mijn hart en gevoel en nam daarmee afscheid van een berekenend leven. Zonder enige garanties voor de toekomst, gooide ik mijzelf in het diepe. Regelmatig liet ik me moet toezingen door Ellen. Zoveel pit, energie en positiviteit haal ik uit haar teksten. Drie jaar later is er Het regende zon. Waar ze me weer weet te raken, met woorden waaruit kracht maar ook kwetsbaarheid naar voren komt. Een klein vrouwtje stond daar zaterdag, zelfbewust en zelfverzekerd. Ze zong de longen uit haar ranke lijfje. De emotie uit de liedjes was echt. Het gevoel niet iets wat ze had verzonnen voor een liedje. De powervrouw op het podium heeft ook onzekere momenten. Maar ze durft wel. Daar heb ik zoveel respect voor.

Durf te leven

Iedereen leeft zijn leven op zijn of haar manier. Ik heb gekozen voor een heel ‘gedurfd’ leven. Als ‘working nomad’ reis ik minstens de helft van de maand. Kom op de mooiste plekken, mag in een helikopter boven de Niagara Falls hangen, kanoen in een wildpark in Canada en vlieg van Madrid naar Tallin en pak ‘gewoon’ een dagje Helsinki mee. Er worden grapjes gemaakt over ‘where the f*ck wordt sabine nu weer wakker* en ik stond laatst voor het bord van de bagageband en wist even niet meer waar ik vandaan kwam. Dat ’thuis’ gevoel wat ik had en deelde met huisje boompje beestje, dat benauwd me nu. Ik durf te leven. En te geven. Mijn leven kunnen delen, door mijn blog, social media maar ook in het echt, dat geeft me kracht. Dat maakt dat ik me overal ’thuis’ voel, als ik maar mensen om me heen heb die dat kunnen waarderen. Terwijl veel mensen uit mijn omgeving samen wonen, gaan trouwen, een huis kopen of krijgen kinderen, een gebalanceerd leven leiden, ben ik op zoek naar manieren om nog meer te kunnen reizen. Zodat ik kan beleven en ervaren. Nog steeds voelt het alsof ik een tijd moet inhalen, omdat ik voor mijn gevoel heb stil gestaan. Ellen ten Damme was een van de personen die me wakker wist te schudden, voordat ik voor eeuwig in zou dutten. Het was niet altijd makkelijk. Nog steeds zijn er af en toe momenten dat ik denk: Goh, het was wel makkelijk geweest als ik daar gewoon tevreden mee was gebleven. Alleen die tippen niet aan al die momenten dat ik geniet van mijn vrije, zelfstandige luxe leventje. Had ik maar eerder gedurfd… Durf je gevoel en je hart te volgen!

PS Om mijn kattengemis om te zetten tot iets goeds heb ik me aangemeld als vrijwilliger bij de poezenboot in Amsterdam. Af en toe helpen schoonmaken, opruimen en natuurlijk poezels knuffelen. Zo kan ik de maatschappij ook nog een beetje laten mee profiteren van mijn goede leven!

[google-maps width=500 height=500]

Sabine de Witte