De herfst doet haar intrede en inmiddels blijkt weer langzaam dat het virus nog steeds rondwaart en ons alles behalve een rustige herfst- en wintertijd gaat bezorgen. Nou mag ik niet klagen, want de covid-refugee plannen zijn alweer gemaakt, het ticket geboekt. Zo is het eigenlijk maar 2 van de 12 maanden niet erg dat je bestie ver weg woont. Overwinteren in Kenia dus. Maar goed ook, want van alle nieuwe beperkingen begint de onrust weer op te spelen.
Voor mij – en met mij vele anderen – is vrij dingen kunnen doen, zonder tijdslimiet, of opgelegde regels, leven. De onvoorspelbaarheid, de onverwachte wendingen, onvoorziene ontmoetingen. Heus niet altijd positief, maar wel altijd anders dan verwacht. Ik heb het geprobeerd; het standaard leven inclusief relatie, koophuis, katten, tuin en 9-tot-5 baan. Maar dat ben ik niet. Past niet. Wil ik vooral niet.
Het frustreert; ik heb alles gedaan – en vooral gelaten – tijdens de eerste en tweede lockdown, vooral om de veiligheid van anderen niet in gevaar te brengen. Ook de twee spuiten, vooruit, ik had ze nodig om te kunnen reizen, maar ik nam ze vooral om mijn familie weer gerust te kunnen zien en vasthouden. Ik snap de onrust van velen, ken een aantal mensen die bewust ongevaccineerd willen blijven. Ergens vind ik het mooi, maar ik blijf tot de conclusie komen: een pandemie is niet het moment voor principes. Hoe groot onzekerheden ook zijn, hoe onduidelijk communicatie, hoe vaag de verwachtingen soms ook zijn.
If not for you, doe het dan vooral voor een ander. Kunnen we allemaal gewoon blijven doen waar we blij van worden en doorgaan met leven.
- Uber lanceert Uber Safari - 30/09/2024
- Zo mooi woont Camille Razat (Emily in Paris) - 29/09/2024
- Uber update: boat cruisen door Parijs en Flying Blue miles sparen - 16/07/2024
