editorial

Editorial: verhuistaferelen; de ziel is eruit

Na een koophuizenjacht van ruim twee jaar die vooral in het teken stond van teleurstellingen, hakte ik in Kenia de knoop door. Het feit dat een koophuis in Amsterdam niet lukte – en me het gezien de situatie in de wereld best eng leek, alleen zo’n hypotheek om mijn nek – betekende niet dat ik na vier jaar nog in de studio hoefde te blijven. Eenmaal weer in Nederland was ik het voornemen eigenlijk alweer vergeten, tot de kans kwam en ik er vol indook. Zelfde geliefde buurt, dubbel zo groot, mét aparte slaapkamer, een dakterras en zelfs een balkon. Na een tijdlang in het ongewisse, kwamen vorige week officieel de verlossende woorden. Terwijl ik op ‘workation’ was in Bordeaux, kreeg mijn nieuwe stulp een GO.

Inpakken; 4 jaar leven in dozen

Dus pakte ik het weekend al verwoed spullen in. Het blijft een bijzondere gewaarwording, dat verhuizen. Alle spullen van de afgelopen vier jaar door je handen laten gaan, bepalen wat er mee gaat, een nieuw leven mag krijgen of een enkeltje vuilnis krijgt. Mijn huis heeft veel bijnamen in mijn inner circle: museum, curiositeitenkabinet. Samengevat; ik sleep graag van al mijn reizen prullen van mee (van schaakset tot koperen bekers en zelfs safaristoelen), heb een boekenverslaving en vind vooral dat een huis persoonlijkheid mag hebben. Ik geloof dan ook niet in een compleet afgestyled nieuwbouwhuis, een interieur groeit met de jaren. Dus pakte ik de meeste prullen (het paste in 1 doos, dus daar mag echt niemand meer over zeuren) in, haalde de kunst van de muur – in de afgelopen jaren heb ik toch flink wat verzameld – en zit nu in een huis vol dozen, zonder persoonlijke accenten. Met het inpakken van de kunstwerken en prullaria, pakte ik de ziel van het huis in. Er hangt nog 1 groot kunstwerk, dat ik hoogstpersoonlijk zelf zal verhuizen en waar anderen steeds riepen dat het meer tot haar recht zou komen zonder al die spullen eromheen, vind ik het vooral een triest aangezicht. Nog 2 weekjes tot ze mag shinen in haar nieuwe huis.

Sabfari inspiratie

Bij mijn vorige verhuizing kwam ik net terug van een geweldige maand reizen: Abu Dhabi, de Seychellen en Zuid-Afrika. Daar kwam dan ook de meeste interieur inspiratie vandaan. Het behang spotte ik in een herenclub, Rand, in Johannesburg en ik was meteen verkocht. Iets minder gecharmeerd van het prijskaartje, dus het bleef beschaafd bij 1 rol en muur, maar het was altijd een prachtige herinnering.
Deze keer gaat het meer safari lodge overeenkomsten krijgen, met zo altijd een beetje mijn zo geliefde Afrika om mij heen. Dat voelt vast snel als thuis!

Sabine de Witte