Travel

Emigreren, ZO doe je dat. Laat de achtbaan naar Nairobi maar vertrekken

kenia martine

Begin januari werd het waarheid. Een droom waar Daan en ik al een hele tijd op de achtergrond mee bezig zijn. Al sinds ik Daan heb leren kennen hoorde ik zijn passie voor het Afrikaanse continent. Hij was toen net naar Tanzania geweest met het VWO (we go loooong back) en vertelde mij enthousiast hoeveel hij voor haar voelde. Ach man, ik hing aan zijn lippen. Letterlijk, want ik was ook pas 19. Daarnaast zou ik niets liever dan de Parijs-Dakar rijden en zag ik zo’n avontuurlijk vriendje wel zitten.

Zou Afrika onze gezamenlijke liefde worden?

Later, toen we elkaar een aantal jaren uit het oog verloren waren zag ik hem opnieuw. En net toen ik dacht, dit zou wel eens heel leuk kunnen gaan worden vertelde hij me dat hij naar Kenia zou gaan voor een half jaar. Voor mij een uitgelezen kans om een nieuw land te ontdekken en ook om deze prille liefdes situatie uit te testen.

Na twee lange bezoeken viel ik als een blok voor het land en voor hem. Terug in Nederland bleef Daan solliciteren op banen in Afrika. Van Mali tot Congo, alles is voorbij gekomen maar elke keer afgewezen door onrust in het land van bestemming of slechte pay. Ook kwam er nog ‘even’ een kind tussendoor wat de gemoederen behoorlijk bezig hield.Afgelopen december was het zover, Daan vond een vacature in zijn geliefde Nairobi (Kenia) bij een bedrijf voor landbouw coöperatieven. De kogel was door de kerk, we zouden gaan!

weerzien daan martine

Ons weerzien in Kenia

Anyways, genoeg met dit geouwehoer. Ik wil jullie vertellen hoe het is om te emigreren en jullie meenemen op mijn reis. Veel mensen praten over het idee dat ze Nederland willen ‘ontvluchten’. Dat is volgens mij in de basis al een verkeerde reden. Intrinsiek moet je willen gaan om je leven te verrijken en een leven te leven op je bestemming dat rijker is dan thuis. Gaat het kut worden from time to time? Ja zeker. Gaat het het meest bijzondere worden wat we met z’n drieën gedaan hebben in ons leven? Dat het allermeest.

In de komende blogs, neem ik jullie mee in de voorbereidingen, in ons enthousiasme maar ook vooral in de mentale blokkades die ik tegen kom. Na dat we aankomen hou ik jullie graag op de hoogte van ervaringen in Kenia. Wat zijn de dingen die natuurlijk gaan, waar moet je rekening mee houden bij een emigratie (met kind) zowel praktisch, fysiek en mentaal. En natuurlijk waarom Kenia zo’n fantastisch land is om naartoe te gaan op, laten we beginnen met, vakantie!

Emigreren naar in ons geval Kenia: hoe doe je dat?

Wiehoeee contract getekend, het hele gezin aan boord met de beslissing (=ik, Freya (1) heeft weinig te willen) Champagne! Iedereen die we het vertellen is enthousiast, steunt onze beslissing en feliciteren zichzelf met een nieuw vakantie adres.
En dan, midden in de nacht, begint het te knagen en ga je nadenken; heb ik wel de goede beslissing gemaakt? Kan ik Nederland wel achterlaten? Is het verantwoord om met een 1 jarige naar een Afrikaans land te vertrekken? Vragen, zorgen, enthousiasme, dromen. Alle emoties volgen elkaar in razend tempo op. Het voelt écht als een achtbaan.

Ik ga hier een baan opgeven die ik vaak genoeg de leukste ter wereld noem. Dat voelt soms of ik offer moet brengen want hoe zit het dan met mijn carrière?
Ik ben geen stay at home moeder, ik hang voor een groot deel mijn identiteit aan het werk dat ik doe. Ik put energie uit de behaalde successen, ik trek lessen uit mislukkingen. Ik heb, tot zo ver in mijn leven, werk nodig om me te voeden. Kan ik dan wel thuis blijven en voor mijn lieve dochter zorgen? En dat zorgen voor je eigen kind in Afrika is ook weer een ding, want het is daar normaal om een nanny te hebben.
Het irritante is ook dat dit de eerste vraag is nadat ik vertel dat ik met Daan mee ga; wat ga jij doen dan? Honestly, ik heb geen flauw idee nog. Ik mag theoretisch gezien (nog) niet werken omdat ik alleen een verblijfsvergunning krijg en geen werkvergunning.

nairobi kenia

Er is ook zo veel te regelen; we gaan ons huis verkopen (geen slechte tijd kan ik je zeggen!). Ook dit komt met geregel, fotograaf, makelaar, schoonmaak, bezichtigingen en onderhandelingen. Emotioneel is het wel een proces van loslaten. Dit is het huis waar Freya het eerste jaar van haar leven heeft doorgebracht. Een fijn huis, midden in Amsterdam met een lekker tuintje.

Om een beetje richting te geven aan het proces gebruik ik hiervoor het boek van Diane Lemieux ‘The Mobile Life’. Diane is een serial mobile citizen en heeft in veel verschillende landen gewoond. Ze pakt het verhuizen naar een land aan als een project en als project manager hou ik daarvan. Het wordt veel overzichtelijker en daar word ik dan een stuk aardiger van tegen mensen.
Ga je zelf emigreren, dan is dit boek echt een aanrader. Het is niet dik en staat vol handige tips om je vertrek zo goed mogelijk te plannen en om op bestemming het volst mogelijke leven te leiden. Het bereidt je voor op wat komen gaat, in hoeverre dat mogelijk is.

Ik ga jullie meenemen op avontuur!