Stiekem schaam ik me een beetje, maar de knoop is door gehakt. Nu we allebei werken, zijn we op zoek naar een huishoudelijke hulp/werkster/schoonmaker, hoe je het ook noemen wilt. Steeds vaker blijven klusjes liggen, al schandalig lang moeten de ramen worden gewassen, maar er komt steeds wat tussen. En om nou in het weekend samen het huis te gaan schoonmaken… dan willen we liever leuke dingen doen.
Dus de advertentie op marktplaats staat, de briefjes voor de supermarkt zijn geschreven, de zoektocht kan beginnen. Gelukkig is ons huisje niet groot, doet lief de strijk en moet ik mezelf maar wat vaker een schop onder m’n kont geven om eindelijk die bergen was weg te werken. Zoals ik nu doe, tussen het artikelen schrijven door, met een maskertje op. Het uitslapen lijk ik toch te zijn verleerd, althans in het weekend, dus kan ik mijn tijd beter nuttig besteden.
Eigenlijk is het belachelijk dat we denken dat we niet zelf de tijd hebben om stof te zuigen, af te stoffen, wekelijks de dweil te pakken etc. Daar kunnen we ook prima tijd voor maken. Maar we willen het niet, en kunnen het ons nu veroorloven om daar iemand voor te vragen. Bovendien, in deze tijden van crisis levert het weer werkgelegenheid op, niet waar?
Nu maar hopen dat we op korte termijn iemand vinden, zodat ons huisje er snel weer fris bij staat, onze frustratie wegebt en we zonder ons te schamen weer bezoek kunnen ontvangen.
Hopelijk niemand afgeschrikt? Een paar uur per week, alles in overleg, we zijn erg flexibel en de radio/cd-speler staat ter beschikking tijdens de schoonmaak. Want als ik iets van huis uit heb meegekregen, dan is het wel dat schoonmaken stukken ‘leuker’ wordt met de radio op maximaal volume.