Travel

Hello goodbye taferelen en afscheidspils op Schiphol

hello goodbye schiphol

Het was een zonnige dinsdag, het begin van een mooie avond. Eerder dan gebruikelijk verliet ik mijn kantoorplek, met een knoop in mijn maag. Op het station ontmoette ik gezamenlijke vriend I., op naar het onvermijdelijke moment. ‘Afscheid’ nemen van Martine en haar gezinnetje. En dat werd stiemem een heuse hello goodbye aflevering. Gelukkig ging het gepaard met een grote groep dierbaren en afscheidspils bij bar Rembrandt. De echte Schiphol die-hards weten meteen welke knusse bruine kroeg regelmatig zout water spaart.

Martine trekt er samen met man en kind op uit; naar Nairobi in Kenia. Wat ze daar precies gaat doen, dat gaat ze de komende tijd zelf delen, net als hoe je je nou voorbereid op zo’n grote stap. Emigreren is toch iets heftiger dan ‘m een maandje naar het buitenland smeren.

Aan de verkeerde kant van de deur

Een bijzonder moment waarop ik me realiseerde dat afscheid nemen helemaal niet leuk is. Meestal was ik degene die op avontuur ging, en de opmerkingen dat ik vaak of lang weg was deden me niet zoveel. De excitement en nieuwsgierigheid van het nieuwe dingen ontdekken wonnen altijd. En hoezo, een maand is lang? Twee keer met je ogen knipperen en de maand is weer voorbij!

Nu biggelden ook bij mij toch echt de tranen over m’n wangen. Martine en ik kennen elkaar inmiddels zo’n 10 jaar en onze vriendschap ontluikte van elkaar af en toe tegenkomen op events naar yoga friends en meer. Een gedeelde interesse voor interieur en design, Pinterest verslaving, lichte Game of Thrones obsessie en voorliefde voor goed eten en lekkere wijn was onze succesformule en daarmee veroverde Tinus een plek in mijn inner circle. Oh, en niet te vergeten, met haar zwarte humor. Bovendien kan Martine geweldig koken – een skill die ik niet rijk ben – en bleek ik haar kleine prima te kunnen vermaken als zij achter de pannen stond. De tuin- en chill sessies, etentjes buiten de deur en vooral het samen lachen op events – vaak om anderen, ga ik ontzettend missen.

Maarrr lang leve nieuwe techniek en mobiele telefoons, die ook gewoon in Nairobi werken, én een logeeradres in Kenia in het verschiet.
Mocht je je afvragen: wanneer gaat Sabien weer de hort op? Nou, als het daar weer lekker weer wordt. Plan is om in november af te reizen naar het Keniaanse om met eigen ogen te aanschouwen dat dit een prima tijdelijke keus is. Dankzij de grams en WhatsApp vliegen de foto’s van een heerlijk huis, avocado’s uit eigen tuin, stoere auto’s en intrigerende boodschappenavonturen me gelukkig nog om de oren om tot die tijd gerust te blijven.

Is het overdreven als ik alvast een helium ballon insla voor het moment waarop ze weer terug naar Nederland komen? En misschien moet ik bij deze alvast gaan oefenen voor het afscheid van mijn zusje en d’r vriend volgend jaar. Gewoon zelf op het vliegtuig stappen is toch een stuk makkelijker dan afscheid nemen!

Lieve Tinus, ik ben heel benieuwd naar je verhalen, ervaringen en belevenissen en waar ter wereld je ook zit, ik blijf je toch wel lastig vallen! <3

Sabine de Witte