Een tekst die Xander de Buisonjé van Volumia ineens met een heel andere betekenis kon zingen toen ‘zijn Wendy’ zijn vreemdgaan niet tolereerde en hun geplande huwelijk kort voor die tijd af blies.
Woorden met vaak een harde klank. Misschien te hard in de context van dit blog. Het is namelijk al zover. Ik ben verhuisd, online op mijn eigen domein. Heb zelfs de eerste blogjes al geplaatst. Ietwat onwennig en nog niet content met de lay-out, maar alles op zijn tijd.
Heb mijn streven om via WordPress te verhuizen laten varen, te ingewikkeld en weinig ervaring ermee in mijn directe omgeving. Blijkbaar ben ik toch nog niet zo in to the web als ik dacht 🙂 Via het simpele Blogger geef ik mijn nieuwe stek inhoud, en vanaf morgen gaat dit zelfs vanaf een nieuwe laptop gebeuren. Een betere frisse start kun je bijna niet maken.
Tijd voor mijn eigen plek
Toch voelt het raar, omdat ik de afgelopen maanden zoveel hier heb gedeeld, ik via dit blog ben genomineerd voor de Nobiles wedstrijd en veel nieuwe mensen heb ontmoet en andere blogs ben gaan volgen.
Wat ik hiermee ga doen, weet ik nog niet zeker. Ik denk dat ik al mijn huidige blogs privé zet en er een ‘spot-plaats’ van ga maken, met alleen maar mooie beelden, vooral op het gebied van interieur. Dagelijks sla ik zoveel mooie foto’s op waar ik ooit wat mee wil doen, dat ik daar al twee jaar blogjes mee zou kunnen vullen. Ze staan al tijden ‘on hold’, wat zonde is van al dat moois.
Ik hoop dat jullie allemaal snel de weg naar mijn nieuwe stek kunnen vinden, daar blijven lurken meelezen en reageren. Dat zou voor mij de verhuizing in ieder geval een stuk aangenamer maken en ik zal me er zeker sneller thuis voelen. Bedankt voor het lezen en reageren hier, dat maakt het altijd leuker!
