De meest gevraagde vraag van de afgelopen week: Hoe gaat het? Waar ik normaal gesproken altijd op antwoord: Goed! Ook als ik me even wat minder voel. Sinds anderhalve week kan ik dat niet echt antwoorden. Ook na de voorgeschreven 2 dagen dagen verplicht rust, stil zijn en slapen, voel ik me nog steeds niet goed. Toevallig zaten er een paar passende vragen in mijn mailbox, die aansluiten bij dingen die ik doe als ik me even niet zo goed voel en hoe ik het voor mijzelf en omgeving leuk hou, al dat gereis…
- Wat doe je als je je niet lekker voelt? – Iedereen heeft wel eens een moment waarop niets gaat zoals je zou willen, ook ik. Dat probeer ik niet te laten merken en ik ben positief ingesteld. Heel soms zijn er wel van die dagen. Dan ben ik vooral stil op social media en het liefst alleen. Lang leve Spotify lijstjes met een tikkeltje melancholische muziek, slechte series, een dutje, lijstjes uitschrijven en van me afschrijven. Gaat de bui niet over? Friends to the rescue!
- Wat mis je het meest als je op reis bent? – Ah, goeie vraag. Omdat ik zelf kies voor zoveel reizen heb ik mijzelf aangeleerd dat het niet zo’n big deal is. Natuurlijk mis ik mijn ouders, broer en zus, maar die mis ik ook als ik in Amsterdam ben. Nu ik ziek thuis zit mis ik ze het meest, niet even snel een lekkere kippensoep van papa, een knuffel en fruithapje van mama, vertroetelende zus of broer die me filmtips geeft. Geen hond op me voeten die weet dat ik me niet lekker voel en me daarom gezelschap komt houden. Iemand stuurde mij de quote “Distance means so little when someone means so much.”En veel beter kan ik het niet omschrijven. Hoe groot de afstand ook is, ik weet dat ze er altijd voor me zijn en andersom is dat ook het geval.
- Hoe blijf je in vorm? – Een vraag van een mede-reisblogster die net als ik, gek op eten is. Vooral als ik op reis ben eet ik alles wat los en vast zit en let ik minder op gezond eten. Als ik 5 dagen weg ben is er vaak 1 ‘balansdag’ als ik vrije tijd heb. Gelukkig is gezond eten wereldwijd erg trendy, wat dat een stuk makkelijker maakt. Vooral op een persreis eet je vaak en veel en vind ik het onbeleefd en ongepast om steeds dingen af te slaan. Je bent te gast en ze willen je hun lokale cultuur laten ontdekken, waar eten een groot onderdeel van is. Bij terugkomst plan ik vaak een balansdag in waarop ik vooral vloeibaar ‘eet’: soep, yoghurt, sapjes en smoothies. Ook Pilates ik 2x per week thuis voor de tv. Ik heb niet de discipline of behoefte om naar een sportschool te gaan. Verder fiets en loop ik veel in Amsterdam en ook tijdens een persreis krijg je vaak genoeg beweging. Dat compenseert een beetje…
- Je wordt ziek op reis, wat doe je? – Hele relevante vraag, want dat overkwam me dus in Londen. Gelukkig kon ik een late check-out krijgen in het hotel, dus dook ik z.s.m. na de afspraken die ik had staan weer het bed in. Voordat ik richting airport ging kocht ik de lokale Boots leeg met het stevigste spul wat ze me zonder recept konden geven. Gelukkig zijn apotheken in het buitenland vaak een stuk makkelijker met het meegeven van sterkere medicatie. Verder zit er weinig op dan je er aan over geven en snel je eigen vertrouwde bed in te duiken bij thuiskomst. Want dan merk je weer hoe fijn een thuis is!
- Plan je je volgende reis meteen bij thuiskomst? – Vaak wel, ik probeer 2 trips per maand te maken en dat ruim van tevoren in te plannen. Hoewel ik het vreselijk vind om vluchten, hotels etc. te zoeken, is er maar weinig waar ik zo blij van wordt als een goed gevulde TripIt calendar. Momenteel ben ik een trip naar Parijs aan het voorbereiden begin december en hoop ik rond kerst/oud & nieuw richting Noorwegen te gaan. Even back to nature, frisse lucht ophalen en last minute een bestemming van mijn bucketlist schrappen!
- Wat doe je het liefst in je hotelkamer? – in een fijn hotel kom ik het liefst m’n kamer niet uit. Als ik niet weg hoef neem ik een bad, bestel roomservice, huppel de hele avond rond in zachte badjas (dat is voor mij ultieme luxe en comfort, een fijne badjas), drink thee en lees een boek of kijk tv. Niet alle hotelkamers zijn daar geschikt voor, maar de kamers in het ACE hotel zijn altijd een feestje en vragen om een avond room bound te blijven!
- Heb je dezelfde in- en uitpakrituelen? – Ja eigenlijk wel. Ik maak een paar dagen voordat ik wegga een lijstje met items specifiek voor die trip, die ik niet moet vergeten. Dat leg ik vaak op een stapel. De dag voor vertrek pak ik mijn koffer in, zodat ik geen inpakstress meer heb. Soms komt er onverwachts iets tussendoor, waardoor ik ‘s ochtends in alle vroegte nog mijn spullen moet pakken. Inmiddels is het bijna routinewerk. Als ik thuis kom pak ik altijd meteen mijn koffer uit, zet een kop thee en plof daarna even op de bank om even te ‘aarden’. Ik neem me steeds voor om de dag nadat ik terug kom rustig aan te doen, maar dat blijft een uitdaging.
- Wat is je guilty pleasure qua eten, ontspannen en je even helemaal laten gaan? – Guilty pleasures, ha! Ik ben geen emo-eter en vergrijp me niet iedere maand aan een speciaal soort koekje of zak chips. Echt snoepen doe ik zelden, maar dan is drop vaak de zwakke plek. Of nu taai taai, kruidnootjes en kikkers en muizen. Echte ‘cravings’ heb ik niet, maar als ik iets in huis heb is het wel zo op. Waar je me ‘s nachts voor wakker kunt maken: Jules de Strooper amandelbrood. Het liefst met versgeklopte room. Zo’n pak is bij mij in de buurt niet veilig. Verder zijn magazines (Grazia) en tv-series mijn guilty pleasure, ik moet van mezelf 1 avond in de week vrijhouden om thuis niks te doen. Dat gaat me steeds gemakkelijker en beter af, dan kom ik thuis en haal ik mijn laptop ook niet meer uit m’n tas. Als ik mezelf ‘laat gaan’ dan drink ik graag een goed glas wijn (rood), port of limoncello en wil je mij echt een plezier doen, dan graag een goede whisky. Eigenlijk zeg ik niet zo snel nee tegen eten of drinken als comfort food en dat is ook wat ik vaak met vrienden doe; uit eten gaan en dan blijven plakken. Grootste guilty pleasure is reisboeken en magazines doorbladeren om inspiratie op te doen voor nieuwe reizen en plekken. Dat moet ik alleen niet doen als ik onrustig ben, want dan moet ik mezelf bedwingen om niet de volgende ochtend het vliegtuig te pakken.
- Heb je wel eens heimwee? – Heimwee om naar huis te gaan heb ik bijna nooit. Eerder andersom, als ik een tijdje hier ben begint het te kriebelen om weer weg te gaan. Meestal ben ik de dag van vertrek niet zo vrolijk, omdat ik niet weg wil. In oktober in New York had ik wel een paar keer het gevoel dat ik er ‘verzoop’ en vond ik het helemaal niet erg om na een week daar terug te gaan. Deels omdat ik 3 dagen onverwachts moest couch surfen en een klein ongelukje kreeg. Heimwee en reisziekte lijken me vreselijk en ik kan me er gelukkig niets bij voorstellen, want dat zou het een stuk lastiger maken!
- Hoe ging je vroeger met je ouders op vakantie? – Meestal met de auto naar Frankrijk, waar mijn ouders een bungalowtent of stacaravan hadden gehuurd. In december kwam de gids binnen, in januari boekten we een camping die ons allemaal leuk leek, meestal in de Franse Alpen. Omdat mijn vader ook vakantie had, maakten we het ons graag zo ‘makkelijk’ mogelijk, geen moeilijk gedoe met een caravan, tent opzetten etc. Echt kamperen kamperen heb ik nooit met mijn ouders gedaan.
- Wat is je meest indrukwekkende reiservaring en hoe ga je om met niet zulke leuke ervaringen? – 1 kiezen is onmogelijk. Ik vond het gebombardeerde plaatsje Oradour sur Glane vlakbij Limoges erg indrukwekkend. Op een zomerdag in juni werd het plaatsje gebombardeerd door de Duitsers, waarbij 642 mensen om het leven kwamen en slechts 6 overlevenden de ramp. Het bombardement was een vergelding na een incident van het Franse verzet, waarbij 2 Duitsers omkwamen toen ze een spoorbrug opbliezen in een nabij gelegen plaatsje. Het dorp is na het bombardement in dezelfde staat gelaten, alleen de menselijke resten en gevaarlijkste situaties zijn weggehaald. Als toerist kun je nu zelf door het plaatsje rondlopen en ik krijg nog steeds kippenvel als ik er bij nadenk. Een aanrader als je er in de buurt ben, niet voor de leuk, maar wel om te blijven herinneren wat voor vreselijke geschiedenis zich daar heeft afgespeeld. Ook het verschil tussen arm en rijk in Estland heeft diepe indruk gemaakt. Ondanks de beladen onderwerpen hiervan, zijn deze plekken een must om te zien. Ze zetten je aan het denken en laten zien hoe goed je het wel niet hebt. Als ik op zulke plekken ben geweest, probeer ik te zoeken naar een manier waarop ik kan bijdragen aan een betere wereld. Juist door hierheen te gaan kun je verschil maken.
Leukere indrukken: met een sneeuwscooter over een van de vulkanen in IJsland (die 2 dagen later uitbarstte, oeps). Boven op de top zie je alleen maar witte ijsvlakten, de zon in het ijs reflecteren en je eigen ademwolken. Een serene rust, snijdende kou en het gevoel dat je alleen op de wereld bent. Walvissen spotten in IJsland zal ik ook niet snel vergeten, net als over Groenland vliegen (vanaf IJsland naar New York) en een helikopter vlucht boven de Niagara Falls maken. De Mont Blanc beklimmen en de totale zonsverduistering op de Alpe d’Huez zal ik ook niet snel vergeten. Wat mij iedere keer weet te raken is natuur. Daar kan geen 5-sterren hotel tegen op, al is het wel heel fijn als je daar van al je indrukken kunt bijkomen! (Moet je alleen niet door het Noorderlicht heen slapen, zoals ik…) - Je krijgt een uitnodiging voor een heel gaaf event maar er staat een reis gepland. Wat doe je? – Ik ga op reis. Een event, ontmoeting of interview is super leuk en ik heb vaak genoeg momenten waarop ik baal dat ik mijzelf niet in stukken kan verdelen. Als het echt heel bijzonder is, dan vraag ik of iemand anders namens mij kan gaan. Win win, want zo kan ik iets terug geven, delen en op afstand er toch nog iets van mee krijgen. Voor alle reizen geldt: ‘travel is the only thing you buy that makes you richer’. Dat maakt het zo verslavend en leuk, want alleen op reis maak je vaak dingen mee die je anders niet zo snel beleefd.
Hoe blijft het leuk? Dat heb je zelf in de hand en ik denk dat je niet te zwaar moet tillen aan het weg gaan, thuis komen, mensen en dingen missen. 50 Jaar geleden was zo vrij reizen een stuk lastiger, het is een voorrecht. Neemt niet weg dat ik soms baal van ongemakken, vertraging etc. en droom van een time machine, maar je moet altijd wat te wensen over houden. 🙂
Hoe blijf reizen voor jou leuk en wat doe je als het even niet zo fijn is, ver van huis?
Reisjournalist bij YourAmbassadrice
(Reis)Journalist en Content Creator. Voor altijd nieuwsgierig en op zoek naar de meest bijzondere plekken op het gebied van luxe reizen, lifestyle, gastronomie en design
Laatste berichten van Sabine de Witte (alles zien)
