Op een dag als vandaag best een opgave; niet toegeven aan de herfstblues. Het is grijs, nat en koud buiten. De katten zijn wild en vervelen zich binnen, maar halen het niet in hun hoofd om in de stromende regen buiten te zijn. Het is donker in huis, weinig te doen dus weer een saaie bankhangdag. Gelukkig heb ik nog wat werk bewaard.
Op zulke dagen ben ik slecht te motiveren, vind ik niets leuk mits het warm onder een deken liggen niets doen is. Maar ik ga er niet meer aan toegeven. Ik ga het licht opzoeken (thank god hebben wij een zonnebank), actief doen (die tweede keer hardlopen deze week moet echt vandaag!) en net zo genieten als in de zomer.
Ik laat me niet meeslepen door gesteun en geklaag, want ook in de herfst en de winter gaat het leven gewoon door en zijn er genoeg mooie dingen te vinden. Als het droog is lekker sjouwen in het bos, als het miezert lekker hard lopen, als het ‘s avonds hard regent lekker luisteren naar het gekletter op het dakraam en een boek lezen. Tussen de grijze regendagen door zal de zon ons heus af en toe mooie najaarsdagen bezorgen.
Niet toegeven. Best een opgaaf, niet alleen qua herfstblues. Ik kan mezelf heel makkelijk overgeven aan een ‘slechte bui’. Laat me een triest muziekje horen en ik draai de rest van de dag het liefst melancholische muziek. Zet me voor een jankfilm en ik kan niet meer stoppen. Maar aan mijn eigen gevoelens en gedachten toegeven, gaat me moeilijker af. Ik blijf te lang hopen, wachten en stilzitten. Als het gaat om keuzes maken, ben ik niet altijd de daadkrachtigste. Weer een minpuntje girlpower. Ik ben een twijfelkont, piekeraar en control freak.
Soms durf ik een onverwachte sprong te wagen, soms durf ik niet eens over de rand te kijken (en ik heb niet eens hoogtevrees, da’s gewoon aanstelleritis als je het mij vraagt). Knopen doorhakken, is daar niet een cursus voor? Na al die verplichte zelfreflectie op het HBO heb ik er dus nog niets aan. Reflecteren en evalueren kan ik wel. Maar er wat mee doen, toegeven aan zwakheden, is kennelijk one step to far.
De zonnebank roept. Met een vrolijk muziekje op me even weer op het strand wanen. Herfstblues? Mij krijg je niet klein!
