Iedereen doet het wel eens. Een show opvoeren. Tijdens een sollicitatie, eerste ontmoeting of als je gevraagd wordt hoe het nu echt gaat. Ieder huisje heeft zijn kruisje en achter iedere deur gebeuren dingen die je daar niet zou verwachten. Niets is wat het lijkt soms.
Op het internet kom je daar vaak achter. Mensen doen zich online anders voor, spelen een caracter of blijken ineens gestoorde stalkers. Daar waren we dankzij het vroegere ICQ, de datingsites en Hyves al achter. Toch blijven we elkaar online opzoeken, spreken we soms zelfs ‘in real life’ af. Zo’n ontmoeting kan uitlopen op een ontzettend fiasco of een nieuwe vriendschap. Of een gesprek met goede inzichten en filosofische eindconclusie.
Je kunt elkaar nog zo goed denken te kennen online, tijdens een levensechte ontmoeting zie je pas de ware persoon. En dat is in mijn geval altijd 200% meegevallen bij alle ‘live-kennismakingen’ van het afgelopen jaar. Ik ga er vanuit dat dat wederzijds is. Dat ik als oprecht overkom en mensen niet het idee hebben dat mijn online gedrag en mijn ‘inner me’ ver van elkaar af staan. Al geef ik me online misschien makkelijker bloot dan tijdens een face to face ontmoeting, maar als ik de kat eenmaal uit de boom heb weten te kijken verschil ik weinig van cyber Sab!
