Travel

Bagage uit: een verrassingsreis met srprs.me

srprs.me ervaring

Een gek gevoel in m’n buik. Een snelle hartslag. En betrap ik mezelf nou op klamme handjes? Om 7.00u ‘s ochtends sta ik op Schiphol bij de srprs.me balie in hal 3. Die ochtend kreeg ik geen hap door m’n keel en ‘s nachts deed ik nauwelijks een oog dicht. Allemaal onderdeel van de srprs.me verrassingsreis.

srprs.me – hoe verrassingsproof ben ik?

Zo vroeg op Schiphol zijn, dat overkomt me wel vaker. Niet weten waar ik heen zou gaan, dat was een eerste keer. Iets wat me volledig uit m’n doen haalde, want hoe kan je to do-lijstjes maken zonder locatie? Een inpaklijst gebaseerd op het weerbericht, hoe dan?!

Bij de srprs.me balie, die de hele maand juli op Schiphol in hal 3 te vinden is, vingen de dames ons ondanks het vroege tijdstip enthousiast op. Je ontvangt thuis een kaart met een code, die je op de aangegeven tijd op Schiphol op een website moet invoeren om je bestemming te onthullen. Wij gingen op Multi City trip, wat betekent dat je niet één maar twee keer in spanning zit, want je krijgt de bestemming pas op het vliegveld door. Onze eerste bestemming was Kopenhagen, een stad waar we beiden al waren geweest en nadat we hadden uitgevogeld waar we moesten zijn voor onze vlucht, begonnen we plannen te maken om onze twee dagen te vullen.

Het fijne als je al ergens bent geweest: de druk is van de spreekwoordelijke ketel, je ‘moet’ niets. Helaas denkt mijn brein daar echt anders over. Ik voelde, ondanks het verrassingseffect, wel de druk om genoeg dingen te ondernemen om hier een mooi artikel over te schrijven. Me overgeven aan het spontane van reizen, daar heb ik moeite mee. Ik voel de druk, de plicht om mijn bezoek aan de stad goed genoeg te vullen voor een goed verhaal waar lezers mee op pad kunnen. Terwijl srprs.me juist probeert te stimuleren dat je creatief omgaat met je bestemming, invulling en tijd. Dat wrong een beetje, ook met het oog op de tweede bestemming. Op de eerste dag waren we 3,5 uur voor vertrek op het vliegveld. En als ik ergens heel slecht in ben, is het nutteloos wachten op vliegvelden. Op Schiphol was de Privium lounge de redding, maar Kopenhagen is een klein vliegveld en met onze frequent flyer kaarten kwamen we daar nergens. Omdat onze tijd in Kopenhagen maar kort was, wilden we het maximale uit onze tijd halen. Om zeker te zijn dat we niet weer onnodige uren op het vliegveld door moesten brengen, checkten we dus op de eerste avond onze tweede bestemming. Niet de bedoeling natuurlijk, je hoort je aan de spelregels te houden, maar ook de vlucht naar de tweede bestemming was pas een dikke drie uur later. Voelde het als vals spelen en was de verrassing minder? Nee, voor ons niet. Het invulmoment was net zo spannend als op het vliegveld en die avond Googleden we flink om een plan te maken voor de twee dagen in Riga. Voor mij was het een geruststelling dat ik genoeg tijd zou hebben om dingen te doen en bezoeken voor het verhaal.

Spontaniteit in reizen terug door srprs.me

Wat er behalve het niet weten van de bestemming anders was aan deze reis? Voor ons zelf dus de manier van invulling vinden. Martine reist ook veel (voor werk en fun) en is net zo’n OCD’er qua plannen maken. Heus niet dat we van minuut tot minuut alles uitdenken en er geen ruimte is voor spontaniteit en improvisatie. Maar de grote lijnen van wat je echt wilt zien of meemaken, een lijst met back-ups of locaties waar het goed toeven is op momenten dat je ‘hangry’ dreigt te worden, dat is toch wel een fijn uitgangspunt voor ons beide, zo bleek. Wij ervaarden wel genoeg spontaniteit in het reizen zelf, want je weet niet van tevoren wat je onderweg tegenkomt en wat je aantreft bij je geplande activiteiten. Tijd bleek wel weer de grootste vijand en beperking om dingen niet te doen. Op een uur van Riga was bijvoorbeeld een muziekfestival op zondag, maar dat was niet haalbaar om te bezoeken met de vluchttijden. Ook werden we uitgenodigd om zondags met een groep Nederlanders mee te gaan naar een eiland dat ze hadden gehuurd(!), maar echt flexibel ben je niet als je afhankelijk bent van een boot/derden en aan het eind van de middag terug vliegt.

Ook opvallend: volgers leefden veel meer en actiever mee. Veel reacties op Instagram Stories, privé-berichtjes dat mensen het ook spannend vonden, tips toen we eenmaal onze bestemming wisten. Als ik zelf een reis plan, vraag ik in mijn omgeving of ze mensen lokaal kennen en mijn in contact kunnen brengen, dat kon nu niet. Wel heb ik mensen waarvan ik wist dat ze recent in Kopenhagen of Riga waren geweest, om tips gevraagd en ineens blogs van collega’s over deze bestemmingen gelezen. De spontaniteit in reizen kwam bij ons terug door met mensen te praten op de plekken waar we kwamen. Een babbeltje met de jongens van de lunchtent, een kletspraatje bij de koffie, een hilarische avond in een skybar met locals, een groep Nederlanders en hotelpersoneel. Bovendien is het verhaal dat je ergens bent, maar een paar uur van tevoren niet wist dat je er naar toe zou gaan, een goede conversation starter. Zowel in Kopenhagen als Riga reageerde iedereen verrast op het concept en de reactie was vooral hoe we dan op locatie X terecht waren gekomen.

Verrassende conclusie?

Ben ik verrassingsproof? Ja, zelf vind ik van wel, ik ben dol op verrassingen en spontaniteit en kan er prima aan mee doen. Tenzij ik er ‘iets’ mee moet doen blijkt, zoals ik voelde dat er van mij werd verwacht dat de invulling zou zijn wat ik altijd zou doen. Hoe je omgaat met verwachtingen is lastig van tevoren inschatten, dus die ‘druk’ merkte ik echt pas op de bestemming. Ook zijn mijn verwachtingen van reizen denk ik anders dan die van mensen die dit echt als vakantie doen en zelf minder reizen. Mijn standaarden zijn hoger geworden door de hoeveelheid reizen, om het leuk te houden én vol te houden. Dat loslaten is voor iemand die regelmatig geleefd wordt door haar agenda overigens een enorme challenge. Want op die agenda heb ik controle 😉

Zou ik het aanraden? JA! Want zo kom je pas echt goed achter je reisgewoonten. Zou ik het nog eens doen? Ja, maar ik zou het wel leuker vinden als dat een bestemming zou zijn waar ik nog nooit geweest was. Het verrassingseffect is in zo’n geval vast nog groter en dan moet je nóg bewuster kiezen. Bovendien kun je gewoonten niet veranderen door één ervaring. Wellicht dat ik een volgende srprs.me trip zelfs alleen zou maken. Niet omdat Martine geen goed gezelschap was, integendeel, maar omdat je dan nog meer een spiegel voor geschoteld krijgt wat betreft gewoonten en gedrag. Dit was voor mij een mooi begin van een psychologische uitdaging. Ga ik de voorbereiding van mijn volgende reis veranderen? Nee. Ik ga naar Berlijn voor een project wat los staat van reizen en daarna met een cruise naar Sint Petersburg. VISA-technisch kom ik daar ook niet met een verrassingsprogramma mee weg.

Pick a Side

srprs.me heeft ieder maand een nieuw thema gekoppeld aan een verrassingsreis. In november is dat Pick a Side. Hiermee wordt de verrassing iets minder groot; je kiest een kant van Europa. Dit had ik echt super gevonden, want dan had ik een voorkeur voor Oost- of Zuid-Europa opgegeven. Voor de mensen die wel op verrassingsreis willen, maar een beetje controle niet vervelend vinden, dit is je kans!

Sabine de Witte