We hebben ons allemaal wel eens bedwelmd met schoonmaakmiddel tijdens een overijverige poetsbui. We hebben (hopelijk) allemaal wel eens iemand ontmoet waarbij de chemie als een vonk overspronk. En we weten allemaal dat voorgemixte Cola Lemon smaakt naar chemisch.
Chemie is iets aparts. Je voelt je erdoor tot iets aangetrokken, het veroorzaakt een klik of juist een afkeer. Laat mij los op de Poezenboot en ik kom er niet meer zonder kat vanaf. Het dierenasiel moet ik ook mijden, want schattige puppy ogen kan ik niet negeren. Mensen met passie en geloof in wat ze doen spreken me aan, daar ga ik graag mee om. En tegenwoordig vraag ik voor ik een cola bestel of het Coca Cola is of Pepsi. In dat laatste geval kies in namelijk voor een ander drankje.
Door chemie raken we in de war, onbestuurbaar en de controle kwijt. We kunnen ons vol eten in dat pak Oreo koekjes en niet halverwege stoppen omdat de chemie ons niet laat weten dat 3 koekjes net zo lekker zijn. Door chemie uit chocolade voelen we ons even gelukkig, kunnen we zelfs het ‘vlinders in de buik’ gevoel krijgen. Veel gevoelens kunnen worden beïnvloed door chemie. Hoe puur we ook denken dat ze zijn, als er iemand anders langs komt met een lekkerdere geur lopen we daar achteraan.
Hoe biologisch of puur natuur je ook denkt bezig te zijn, chemie is overal. Hoogste tijd voor een beschuitje met bespoten Hollandse aardbeien!
