Travel

De gelukkige huisvrouw

Van de titel krijg ik al jeuk, want ik kan me niet voorstellen dat ik gelukkig zou zijn als huisvrouw. Er is zoveel meer en dat haal ik graag uit het leven. Ik ga voor het onderste uit de kan, juist omdat het kan!

‘Vroeger’ had je geen keus. Je trouwde jong, moeders de vrouw moest zo snel mogelijk kinderen baren en bleef lekker thuis om ze te verzorgen. Daar is ook niets slechts aan en ik kijk ook met fijne herinneringen terug naar mijn schooltijd, mijn moeder zat altijd thuis op ons te wachten met koekjes en thee, kon mee met schooluitjes en overblijven deden we soms voor de leuk.

Tegenwoordig kies je heel bewust. En een gezin, een leuk huis, vaak op vakantie, twee leuke wagens voor de deur, dat redt je allemaal niet met maar één inkomen. Sleutelkinderen zijn tegenwoordig meer standaard dan uitzondering. De gelukkige huisvrouw draait momenteel in de bioscoop, een verfilming van het deels autobiografische boek van Heleen van Royen. In het begin wordt al duidelijk dat het best moeilijk is om te kiezen, zeker als je het eigenlijk allemaal wel best vindt.

De film is, zoals de recensies al zeggen, heftig. De bevallingsscene heeft mij definitief doen besluiten dat ik nooit een kind ga baren. Dat ze zich überhaupt heeft laten overhalen om samen een kind te krijgen snap ik niet, maar dat terzijde. Daar kies je toch samen voor, bij twijfel nooit doen is mij geleerd. Ik kan me erg goed voorstellen dat de wereld van Lea (Carice van Houten) in stort vanaf het moment dat ze niet alleen meer de verantwoordelijkheid heeft over zichzelf en haar leven, maar ook dat van het kind wat van haar niet zo nodig had gehoeven.

De film laat zien dat we van onszelf en onze omgeving zoveel moeten om zogenaamd gelukkig te kunnen zijn, dat we daardoor keuzes maken waar we zelf niet eens achterstaan. Als je bewust kiest voor een kinderloos bestaan reageren mensen soms alsof je ziek bent of je krijgt verwijten als ‘wat zul je later alleen zijn’ en ‘wat egoïstisch’ te horen. Liever alleen en egoïstisch dan nu ongelukkig als je het mij vraagt. Je moet dingen doen waar je achter staat, je hart volgen en als hart en hoofd tegenstrijdige gevoelens opleveren rationeel nadenken.

We oordelen meteen over Heleen van Royen, haar ‘open’ relatie en de gekkigheden waar ze soms de bladen mee haalt. Maar ik denk dat meer mensen haar begrijpen dan ze willen toegeven. Ze durft er openlijk vooruit te komen dat kinderen krijgen destijds niet haar beste keus was. Dat ze geen loze beloften wil doen aan één persoon omdat ze van zichzelf weet dat ze dat niet waar kan maken. Ik denk dat Van Royen momenteel een van de gelukkigste huisvrouwen van Nederland is. Omdat ze meer is dan huisvrouw, vooral zichzelf en zich bewust is van haar keuze rijkdom. We leven in een maatschappij waarin keuzemogelijkheden ons vaker beperken dan rijk maken, terwijl die vrijheid ons grootste rijkdom is.

Kies bewust. En kies eens wat vaker voor jezelf, want alleen jij maakt je eigen volmaakte geluk.

Heleen van Royen's boekverfilming De Gelukkige Huisvrouw met Carice van Houten en Waldemar Torenstra