Als travel writer doe ik dat vaker, de grens over gaan. Letterlijk, om nieuwe landen en culturen te verkennen. Maar ook figuurlijk in mijn persoonlijke leven. Maar grenzen zijn er niet voor niets. Waar in de echte wereld er hele oorlogen uitbreken om landsgrenzen aan te geven, leg ik die van mij gewoon een paar meter verder als dat beter uitkomt.
Grenzen verleggen
Soms een mooie eigenschap, maar ik werk mijzelf daar regelmatig mee in de nesten. Want dan ga ik mijn eigen grenzen over, of verleg ik die. Ik wil namelijk nooit moeilijk doen en graag anderen pleasen. En voor mijn gevoel gaat dat het makkelijkst als ik mijn eigen grenzen maar over ga, me aanpas. Dat slaat natuurlijk nergens op, ik trek zelf daardoor altijd aan het kortste eind.
Grensbewaking
Vanaf vandaag staat er een legertje mijn grenzen te bewaken. Dat ik kan inzetten als mijn bondgenoten me er op wijzen dat ik vergeet te onderhandelen en zomaar weer een stukje land weg geef. Want zelf zie ik vaak niet eens dat ik het doe. Of krijg ik de deksel op mijn neus als het te laat is en de tegenpartij in het voordeel de witte vlag hijst.
De grens over
Vanaf vandaag begin ik aan een bijzondere reis. Niet per se eentje waar ik een landengrens over ga, maar wel mijn eigen grenzen meer ga opzoeken. Ik ga weer een stapje verder uit mijn comfort zone, in de ontdekkingsreis die het leven heet. Vanaf nu worden de grenzen duidelijk aangegeven en kunnen ze niet zo makkelijk meer verlegd worden als dat een ander beter uit komt. Ik ga mijn eigen grenzen op zoeken. Nu nog even mooie VISA-stempels vinden 😉
Ga jij makkelijk je eigen grenzen over?
