Pop-up; spontaniteit alom
Pop-up stores, bars, en party’s zijn niet zo heel nieuw. Sterker nog, tegenwoordig noemt iedere winkel zich pop-up om na een paar maanden toch langer te blijven. Het verschijnsel ontstond een aantal jaar geleden als opvulling voor veel leegstand in goede wijken. Om te voorkomen dat deze buurten zouden verloederen, konden beginnende ondernemers er tijdelijk voor weinig zich vestigen. Ik ben fan van dit soort verschijnsels, want je vindt er vaak geweldige dingen die maar tijdelijk verkrijgbaar zijn. Iedereen heeft het nu nog over de pop-up coffeeshop Stumptown Coffee Roasters die je afgelopen najaar 3 maanden bij Sid Lee kon vinden. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat Stumptown inmiddels een geldschieter heeft en de aanval moet openen op alle Starbucks… Jammer, dat commercialiteit het weer wint van originaliteit.
Pop-up party: 1500 gasten
Begin juni hield een Duitse dame een feestje thuis. Ze had via Facebook een event aangemaakt en wat vrienden uitgenodigd. Het event was dus voor iedereen zichtbaar en vrienden van vrienden werden uitgenodigd. Het resultaat: 1500 partycrashers. Oeps… De politie kwam er aan te pas om de orde weer te handhaven, de gastvrouw besloot er halverwege zelf tussen uit te piepen, overweldigt door het grote aantal gasten die ze kwijt moest in het ouderlijk huis.
Inmiddels is het in Duitsland een ware trend aan het worden. De politie heeft er z’n handen aan vol, want al die spontane feestjes worden in grote getale bezocht. En probeer maar eens een huis met 1500 man in bedwang te houden…
Party crashing
Party crashen vind ik zelf altijd erg geestig, er is altijd wel iemand die een aanwezige kent. Anders wist je niets over die party. Maar om onuitgenodigd massaal een feest te bezoeken? Zou jij dat doen? Ik ben een redelijke sucker qua veiligheid en geloof neit dat ik me erg op m’n gemak zou voelen als er 1500 man in een huisje zou staan. Voor spontane feestjes buiten ben ik overigens altijd te porren 🙂
