Roze wolken, moedergevoelens, weekheid bij pasgeboren babies, nee, allemaal niet voor mij. Hoe ik mijn eerste weken als zwangere doorstond en hoe het woord babymoon ineens in mijn vocabulair belandde.
Iets in mijn buik, maar wat?
Het begon vreselijk, 7 weken ben ik zo ziek geweest dat normaal functioneren (terwijl je het dus nog ‘geheim’ wil houden op je werk) een baan op zich wordt. Ik liep rond met een witte kop, een deken omgeslagen en als iemand vroeg hoe het in het ziekenhuis was antwoordde ik tactisch dat ik ‘iets in mijn buik had maar ze wisten nog niet precies wat’. Geen woord aan gelogen dus.
Het was alsof ik elke dag, dag in dag uit een dikke kater had. Kokhalzend poetste ik ’s ochtends mijn tanden in de douche. Allez, you get the point.
Goedbedoelde bemoeizucht
Inmiddels voel ik me een stuk beter en heb ik oog voor de bezorgdheid om mij heen als ik een rol sushi wegwerk. Mensen willen zich graag bemoeien met je, ongegeneerd ook. ‘Zou je dat wel eten?, ‘Dat mag jij niet zeker’, ‘Mag je dat wel tillen?’
En dat is nog verbaal, maar toen iemand een flesje alcoholvrij pils uit mijn handen sloeg op een huwelijk was voor mij de maat vol. Als ik een glas wijn wil drinken dan drink ik (ik weet wie mijn maten zijn), als ik biefstuk wil eten dan doe ik dat lekker.
Wees gerust, sommige dingen gaan ook mij te ver; oesters, tartaar, roken.
Babymoon op Mauritius
Ik dacht gewoon 3 weken op vakantie te gaan naar Mauritius maar naar het schijnt ga ik heel wat anders doen: babymoonen. Wat? Ja, het is dus een soort van honeymoon (een reis die je maakt als je leven eindigt na de voltrekking van het huwelijk) maar dan voor je baby (een reis die je maakt voor je leven eindigt door de baby).
Nee grapje, het zijn 3 welverdiende weken vrij waarin ik ‘belly-up’ virgin cocktails drinken op de mooiste stranden, ga ik samen met mijn lief de Creoolse keuken ontdekken en rondsnorkelen als een nieuw ontdekte soort walvis. En ja, er schijnt een Zika-virus waarschuwing te zijn, maar volgens de meest recente kansberekeningen is het nog steeds aannemelijker om in Amsterdam onder een bus te lopen dan dit virus op te lopen.
Hoe babymoon-proof Mauritius is, laat ik jullie in een volgend blog weten. Ondertussen kun je mijn avonturen volgen via Instagram.
- Verkeer in Nairobi; ongekende chaos of strategisch rijden? - 21/07/2022
- Martine in Kenia: ‘Ga je dáár bevallen?’ - 07/01/2022
- Verhalen van ontsteltenis over COVID in Nederland - 02/11/2020
