Lang geleden, ongeveer van mijn 16e tot 21ste, draaide ik er mijn hand niet voor om. Stiekem had het wel iets. Naar bed gaan terwijl iedereen wakker wordt, het buiten licht is en de vogels weer beginnen te fluiten. Na het stappen naar huis fietsen, een dorp verderop, door de ochtendschemer. Na het ontbijt je bed in duiken om laat in de middag wakker te worden.
Maar ik wordt oud. Een nachtje overslaan lukt me niet meer. Zeker niet zonder alcohol. Zo heb ik afgelopen nacht meegemaakt. We hadden aangeboden om A. en E., schoonbroer en -zus, op te halen van Schiphol. Tegen 3.30u zou hun vlucht uit Hurghada aankomen. Om 00.45u togen wij vanuit Meppel met een lege, schone auto naar het altijd bedrijvige Schiphol. Lief had nog wat spottersplaatsen opgezocht, zodat we tijdens het wachten wat jumbo’s zouden zien landen.
Magisch Schiphol
Onderweg stond ik versteld van het grote aantal auto’s wat zich op die nachtelijke, onchristelijke tijdstippen nog over de weg verplaatsten. Eenmaal bij Schiphol stonden we verbaasd van het weinige aantal vliegtuigen in de lucht. Wachtend bij de Polderbaan hoorden we niets, behalve een nachtelijk concert van honderden kikkers. Welgeteld een vliegtuig hebben we zien landen, een klein propellorvliegtuigje. Deceptie dus. Tijd voor koffie. Daar werden we nog even gewezen op de Westerse onvriendelijkheid van het personeel bij de koffietent. Na wat rondjes te hebben gelopen over een rustig Schiphol, kwamen ze aan. Lekker verkleurd en uitgerust.
Iedere keer als je op Schiphol bent, krijg je de kriebels. Spullen pakken en gaan. Zoveel nog te zien en te doen. Niets te verliezen. Helaas, het verstand wint altijd. We wachten gewoon tot september. Een ’taxi’ hebben we in ieder geval al geregeld. Hopelijk dat Joris er dan wel is. Dan maak ik er een mooi verhaal van.
De terugweg? Weinig van meegekregen. Lekker gedommeld en gedoezelt. Na onze passagiers op de plaats van bestemming te hebben gebracht, reden we naar huis. Onderweg ingehaald door een wildslingerende Mercedes zonder ontstoken lichten. Verder was de weg leeg. Eenmaal thuis lekker gedoucht en bijgeslapen. 13.30u werden we wakker. Net ontbeten, me zo in de kleren hijssen en weer gaan. Het nachtelijke avontuurtje zal er vanavond nog wel even weer opnieuw in hakken. Maar het blijft altijd leuk. Op niet altijd druk Schiphol.
