Reizen is heerlijk, maar van a naar b komen blijft voor mij een noodzakelijk kwaad. Vliegen bijvoorbeeld, al het gedoe erom heen, ‘opgesloten’ in de lucht… Vliegen is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend, dat weet ik. Ik ben een lucky bastard dat ik zo vaak de hort op mag. Alhoewel… ik hoop dat ik het nog mag meemaken dat je met een druk op de knop aan de andere kant van de wereld bent. Er is niets leuks aan in een vliegtuig zitten, op af en toe een mooi uitzicht na dan. Vliegen kan wel leuker worden, als iedereen zich aan een paar regels houdt. En daar gaat het nou mis. Word je stevig gedrild in veiligheidsvoorschriften, over hoe je je hoort te gedragen naar medepassagiers wordt geen woord gerept. Bij deze een paar basisregels, of te wel vliegtuig etiquette.
- 1. Grijp je NOOIT vast aan de stoel voor je als je opstaat. Duw jezelf omhoog en gebruik je eigen stoel als houvast. Je kunt slecht zien wat de passagier voor je aan het doen is en geloof me, net een slok thee drinken als iemand aan je hoofdsteun sjort is niet prettig. Been there, done that, got the wet t-shirt…
- 2. Wees niet alleen voorzichtig met je eigen bagage, maar ook met die van anderen. Prop niet klakkeloos je spullen bovenop die van een ander en duw niet alle bagage nog verder in de luggage cabin. Best zonde van breekbare spullen van anderen en bovendien, zo doe je ook niet in de trein.
- 3. Hygiëne. Nog belangrijker dan normaal, want met minimaal 150 man opgepropt zitten in een buis zonder verse lucht, is geen pretje als iemand naar zweet, knoflook of andere door de meeste mensen niet als prettig ervaren geuren ruikt. Draag daarom ook niet een te zwaar parfum, dat kan benauwend zijn voor je medepassagiers. Op lange vluchten neem je voldoende kauwgom mee en ontbreken deodorant en een tandenborstel niet in je handbagage. Misschien heb je er zelf geen last van, een ander des te sneller.
- 4. Schoppen tegen de stoel voor je. Vaak gedaan door vervelende kinderen, incidenteel door gefrustreerde medepassagiers die vinden dat ze in een A380 niet genoeg ruimte hebt als jij met je stoel naar achter gaat om te slapen. Een A380 is zo ontworpen dat zelfs als de stoel voor je in de ligstand ligt, je tafelblad genoeg ruimte heeft voor je eten, drinken en het zien van je entertainmentscherm.
- 5. Over die stoel: als passagier koop je een hele stoel. Daar mag je na opstijgen en landen, dus zodra het lampje ‘riemen vast’ aan is, mee doen en laten wat je wilt. Je hoeft niet te vragen of je stoel naar achteren mag. Het is wel netjes om hier rekening mee te houden en je stoel niet van positie te veranderen als je achterbuurman net zijn eten of drinken heeft gekregen. Ervoor of erna is geen probleem. De passagier uit situatie nummer 4 kon het niet uitstaan dat medereiziger Patrick en ik a) ons eten eerder geserveerd kregen en b) meteen daarna als een blok in slaap vielen. Beide in liggende positie. Deze beste meneer schopte vervolgens zo hard tegen de stoel dat ik met een vreemde nekbeweging wakker schrok en de resterende 5 uur van de vlucht misselijk boven een kostzakje hing, na de vlucht langs de eerste hulp moest en nog steeds veel last heb van mijn nek. Social traveling doe je dus niet zo… Gewoon een beetje rekening met elkaar houden, je zit immers in het zelfde
schuitjevliegtuig. - 6. Ruim je troep op en hou je spullen bij je. Leg niet tijdens het boarden even allemaal spullen op de stoel naast je, totdat je gesettled bent. Lekker nestelen doe je maar als alle stoelen naast je bezet zijn. Het houdt onnodig op. Datzelfde geldt voor je spullen bij elkaar zoeken tijdens het uitstappen en terwijl je al in het gangpad staat bedenken dat je iPad nog in het stoelvakje zit. Dat kwartiertje extra op de Polderbaan kan je maar beter nuttig besteden, dan staat iedereen het snelst weer buiten.
- 7. Don’t panic. Niet bij turbulentie, een onwel wordende persoon, vervelende schoppende medepassagiers. Als tot 10 tellen niet helpt, doortellen. Je hangt in de lucht en kunt zelf bizar weinig doen aan dit soort situaties. Zorg dat je altijd oplet bij veiligheidsinstructies, ook als je vaak vliegt. Vliegtuigen zijn zelden exact hetzelfde en het is toch knullig als je in een noodsituatie zou zweren dat je zwemvest onder je stoel zou liggen maar deze er toch naast zit vanwege nooduitgang seats.
- 8. Kranten. Op standje helemaal wijd. In een middle seat. Niet sociaal, vervelend voor je medepassagiers ook als ze uit het raam kunnen kijken. Neem een pocket formaat, magazine of als je per se uitgebreid een groot formaat wilt lezen, business class seat. Vorige week had ik de halve vlucht een krant in mijn gezicht en ik zou bij de landing zweren dat ik grauw zag van de krantenletters.
- 9. Versnaperingen. Prima als je die zelf meeneemt, maar net als bij hygiëne is het hier handig om een beetje sociaal eten mee te nemen. Geen boterham met pindakaas, rijstwafels of oude kaas. Waarom ze toch broodjes ei serveren is mij nog steeds een vraag, want die rottige zwavelgeur ruik je de rest van de reis. Juk.
- 10. Mind your own business. Iemand die een (grote) headset opzet, deken over zich heen trekt en niet is geïnteresseerd in het filmaanbod, wil waarschijnlijk gewoon slapen. Sommige mensen blijven verwoede pogingen doen tot het voeren van een gesprek of grijpen alle aanleidingen aan om je wakker te maken om niets. Je kunt volgens mij vrij goed inschatten of iemand op een praatje zit te wachten. En dat jij niet kunt slapen op een nachtvlucht, hoeft niet te betekenen dat je buurman dat je buurman dan ook maar wakker moet zijn.
Pay attention please
Verder: blijf opletten. Bij het boarden, bij het uitstappen, als personeel langs komt. Ik haast mij altijd het vliegtuig in, zodat ik niet een half uur sta te dralen in het gangpad omdat mensen niet weten waar hun stoelnummer is (altijd bij de hand of uit je hoofd!), niet snappen waarom dat handbagageformaat zo streng is (goh, dit past niet onder de stoel en bijna niet in de bak, wat nu?) of iedereen ophouden bij hun stoel door uitgebreid hun tas leeg te pakken, jas uit te trekken etc. Als iedereen even een beetje oplet, gaat het lekker vlot.
Wat betreft reizen met baby’s: het liefst zou ik hier willen typen ‘don’t’. Niet voor mijn plezier, maar dat van het kind. Iedere vlucht heb ik last van mijn oren, ik weet wat het is en dat ik daar last van krijg. Bij zo’n kleintje moet de pijn en schrik hels zijn, het heeft geen idee wat er aan de hand is, kan nergens heen etc. Doe je het wel, bereid jezelf en je kind dan op het ergste voor.
Als frequent flyer doe ik er alles aan om er zelf zo min mogelijk last van te hebben, maar 5 uur voor een krijsende baby zitten met noise cancelling headphone op, daar valt niet op voor te bereiden. Hoe moet je je als ouders dan voelen? Wat is er mis met een autovakantie tot je kind 4 is? Uiteraard overzeese familiebezoekjes niet meegeteld, maar waarom op vakantie met een vliegtuig? Ik heb dat zelf nog nooit begrepen en ben heel blij dat mijn ouders dat niet deden. Sorry ouders van baby’s, my humble opinion en vliegervaring.
Strenge regels
Sommige mensen vinden de regels in een vliegtuig overbodig en veel te streng. Hoezo kan je telefoon niet al aan als je net geland bent? Wat is er mis met nog even naar toilet als de daling net wordt ingezet? Wat een onzin dat je geen muziek mag luisteren bij het opstijgen en landen. Dat lijkt misschien zo, omdat er nooit iets mis gaat. Maar al deze regels zijn er voor je eigen veiligheid, niet om je te pesten. Noem het Amerikaanse voorzorgsmaatregelen, alle ‘what if’ scenarios worden met deze regels voorkomen. Voorkomen is beter dan genezen. Die regels zijn er niet om leuk of stom gevonden te worden, ook ik baal als ik weer m’n schoenen uit moet doen, m’n tas moet leeghalen of steekproefsgewijs gefouilleerd word. Ik weet dat ik niets raars bij me heb of van plan ben, maar heb wel eens bij iemand in de buurt gestaan waar ik mijn twijfels bij had. Liever een goede check dan onnodig risico. Check, check, dubbelcheck en dan met een veilig gevoel de lucht in.
Safe journey and enjoy your flight!
Heb jij nog regels die volgens jou nog bij de etiquette horen? Of situaties meegemaakt waarvan je dacht: What’s happening?
