Cocooning Hotspots

Weekend chill

Chill Cat Drink to Relax

Weekend chill

Couch potato klinkt zo zielig, maar soms is het heerlijk om even niet van de bank te komen. De afgelopen dagen was het daar ook uitstekend weer voor. En vorig weekend was ik er ook even aan toe, alleen plofte ik toen niet op de bank maar bij m’n ouders in de tuin. Pas tijdens zo’n weekend kom ik er achter hoe lekker het kan zijn om even nergens heen te moeten, een beetje in magazines te bladeren, filmpje te kijken of een boek te lezen. Daarvoor neem ik nu veel te weinig tijd. Dus keek ik deze week tijdens de stormachtige nacht een van de heerlijkste gezapige films die ik ken: 500 days of summer. Via Twitter zag ik een tip van MissLipgloss voorbij komen, dus plakte ik er de film Last Night (een soort Closer, maar voor de hand liggender) er achteraan. Bladerde ik door de Elle Beach, durf ik hier schaamteloos toe te geven dat ik me op woensdagavond graag met de Grazia op de bank nestel als mijn agenda dat toe laat en heb ik vorige week zelfs een hele zaterdag samen met een vriendinnetje geshopt. De Kalverstraat uiteraard zoveel mogelijk links laten liggen, maar wel rondneuzen in de American Bookstore (love it), stond ik eindelijk voor een open deur bij By AMFI, werden we blij van de sale bij Jos Raak, scoorde ik All Stars voor mijn beblaarde voetjes en aten we ‘s avonds bij de ontzettend gehypte Hanneke’s Boom, waar ik volgens mij als een van de weinigen nog niet was geweest. Hoeveel je er ook over leest: ga heen en ervaar. Wat een heerlijke plek! Goed eten (pasta pesto), heerlijke prosecco, smakelijke carrot cake en een top spot om mensen te kijken. Fashionista’s die met hun hakjes bijna vast komen te zitten tussen de houten planken, hipsters en alto’s op het zonnige dakterras, BN’ers, muziekliefhebbers en de dobberende bootjes aan de kant.

Converse Allstars van leer

Verslaap je weekend

Ook dit weekend was erg lui, na een gezellig hapje eten (verse mosselen, ze zijn er weer!) en overleg bij Hanneke’s Boom in een bootje, werd ik gisterochtend wakker met een dof hoofd. Dat werd weer helder toen ik op Schiphol aan mijn ontbijtje zat, tijdens het opwachten van P. na een zakenreis aan Miami, naar mensen kijkend. De energie op Schiphol maakt me iedere keer blij. Mensen die vol spanning zitten voor de reis die ze gaan maken, of de thuisblijvers die vol verwachting staan te wachten op hun geliefden. Geweldig, weinig plekken waar je zoveel emotie ziet. Gek genoeg merk ik dat niet als ik zelf ga vliegen.
Hoewel de agenda een dagje dansen op Blijburg had staan, sloeg ik Costa del Soul vanwege het deprimerende weer even over. Vriendelijk bedankt, maar eventjes ‘dancen in the rain’ vind ik niet erg, de hele dag is me iets teveel van het goede. Ander plan
Na lekkere pannenkoeken bij de Buurtboerderij (waan je even helemaal uit de stad), een snelle boodschappen tour door de stad en een smakelijke avondmaaltijd later zat de zaterdag er alweer bijna op. Alweer zondag. En hoewel ik netjes de wekker had gezet om eerst te werken en daarna cultureel te gaan doen in regenachtig Amsterdam, werd ik uiteindelijk pas om 13.00u wakker. De nachtelijke filmsessies hadden kennelijk haar tol geëist. Geen culturele middag dus, maar lekker aan het werk. Om zo een hapje te eten bij de hippe Pizzakamer, nog wat laatste dingen voor de nieuwe week voor te bereiden en vervolgens weer een filmpje te kijken.

I Amsterdam

A Chill Cat a day, keeps the stress away?!

Dat niks doen en chillen, daar heb ik best een beetje moeite mee. Het voelt onnuttig en rusteloos, stil zitten is niets voor mij. Het liefst ratel ik de hele dag door op mijn toetsen of trek ik er op uit om nieuwe dingen te ontdekkingen. Daar haal ik mijn ontspanning uit. Een tijdje geleden hoorde ik via een oud-studiegenootje over het ‘Chill Cat moment’. Een moment op je dag waarop je even niets moet, maar chilled. Om dat iets makkelijker te maken, hebben ze er een drankje voor ontwikkeld, waar je even van tot rust komt; Chill Cat genaamd. Zonder dat je er meteen van in slaap valt of van de kaart raakt, maar met natuurlijke ingrediënten. Op basis van thee, wat mij als thee freak bij uitstek wel aansprak. Het smaakt naar koude witte thee, waar ik een tijdje fan van was maar na een overkill niet meer zo blij van wordt. Er zit een tikkeltje koolzuur in, of tenminste, dat is hoe ik de kriebel in mijn keel maar uitleg. Ik merkte niet het rustgevende wat me door dit drankje beloofd werd, maar geloof wel dat als je er inderdaad de tijd voor maakt om even uit je blikje Chill Cat te drinken, je dan even een rustmoment hebt. Of ik daar werkelijk Chill Cat voor nodig heb, geen idee. Ik ben al geen groot voorstander van energiedrankjes (behalve een rolletje Dextro of een Acquarius bij warm weer) en dat ontspannen moment heb ik ook als ik bij de koffie corner sta te wachten en even klets met mede-wachtenden. Toch ziet het er leuk uit, smaakt het niet slecht en vind ik het idee er achter wel sterk. Een hippe variant op de vier uur cup a soup. Zou jij het drinken?

Chill Cat Drink to Relax

Sabine de Witte