Nu ik een paar dagen ‘gewoon’ in Amsterdam ben en tijd heb gepland om al mijn reisavonturen uit te schrijven, komt het onvermijdelijke. De eerste Mauritius post staat in draft, de foto’s zijn uitgezocht (maar door een gecrashte laptop even niet toegankelijk) en ik heb er 16 uur aan gezeten. Geschrapt, herschreven, opnieuw begonnen. Hetzelfde geldt voor de Noors-Lapland avonturen.
Vertaling naar papier
Nu ik wat meer rust heb, lijkt het alsof mijn hoofd nog steeds al die indrukken aan het verwerken is. Soms word ik midden in de nacht wakker en zoek ik naar een groene waas buiten, om me te realiseren dat ik niet in Noorwegen ben. Ik ben zo lang met die reis bezig geweest, qua voorbereiding, de reis zelf etc. Mauritius mis ik iedere dag. Niet alleen vanwege de parelwitte stranden, blauwe luchten, verse kokosnoten en aangename temperatuur. Ik mis de harmonie en vriendelijkheid. Zoveel verschillende mooie momenten, bijzondere ervaringen.. it’s all in my head, maar ik krijg het met moeite op papier. Juist omdat het zo bijzonder was wil ik het perfect krijgen, moeten de woorden precies verwoorden hoe het er was. Misschien heb ik mezelf wel het onmogelijke opgelegd, maar ik heb het gevoel dat ik de reizen anders tekort doe. Dus ik laat het even los. Tot de woorden vanzelf weer stromen en de reisverslagen wel aan mijn eisen voldoen. Tot mijn gevoel zegt; zo klopt het, zo is het er echt. Mijn droomreis heeft zoveel indruk gemaakt, dat ik er nog steeds over droom. Die missie is dus wel geslaagd…
Heb jij wel eens een writersblock? Of dat je ergens zo van onder de indruk bent dat je het niet onder woorden kan brengen?
