Ik had een zeker bestaan. Huisje, boompje, beestje. Precies zoals ik in mijn meerjarenplan altijd voor ogen had, op mijn 25ste. Nu ben ik dat op mijn 25ste kwijt. Misschien de grootste fout in mijn leven, maar op dit moment het enige juiste.
Geen opvangnet, geen stabiliteit. De hunkering naar reizen, het onverwachte, spontane, avontuur was te groot. Ik ben geen bankzitter, dat veilige, eenzijdige benauwde me. Maar de vrijheid maakt soms ook angstig. Niet iemand die aan je gezicht af kan lezen hoe je je voelt, de juiste dingen zegt op het juiste moment, de kleine gebaren die zo veel meer betekenen.
Mijn ‘nieuwe leven’ leef ik van dag tot dag. Geen dag ziet er hetzelfde uit en dat geeft me rust. Ook op angstige en eenzame momenten. Hoe zeker je bestaan ook lijkt, het leven blijft onvoorspelbaar. En als je er niet teveel van verwacht, is het alleen maar makkelijker dealen. Iedere nieuwe dag begint al mooi en kan door je eigen invulling alleen maar mooier worden. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Maar voorlopig bewandel ik mijn pad lekker alleen. Ik en mijn plunjezak, met wat oude bagage maar genoeg ruimte voor nieuwe.
elise
03/07/2010 at 12:06Stiekem vind ik het wel leuk dat je nu wat vaker hier bent. Zusjes tijd blijft leuk!
Laura
03/07/2010 at 16:16Zonde dat je het ook niet hebt kunnen combineren! Ik ben ook dol op het onverwachte, op het reizen. Het kan goed gaan in een relatie, maar soms is hij er niet voor gemaakt.
Ik hoop dat je ver komt met je plunjezak en beter dat je nu de keus maakt dan dat je straks 40 bent en ongelukkig bent gebleven….
JeroeP
04/07/2010 at 07:14Je hebt nu alle vrijheid, dus enjoy!