Wat zijn wij goed in het overschatten van dingen zeg. Gister had ik afgesproken met een vriendin op station Utrecht. Daar proberen we met enige regelmaat af te spreken, maar de afgelopen twee keer waren we niet tevreden over de bediening bij De Tijd. Dus was het tijd voor iets nieuws. Laat nou nog niet zo lang geleden op Utrecht CS de Starbucks zijn geopend. De eerste dagen stonden de rijen halverwege het station. Ik was zo naïef om te denken dat dit nu wel mee zou vallen.
Omdat ik wat eerder was, besloot ik alvast in de rij te gaan staan om wat te bestellen. Grootste grap is dat ik helemaal niet van koffie hou. Helemaaaaaal niet zelfs! In plaats van een standaard thee besloot ik een ijskoffie te nemen. Na de rij kwam daar meteen het tweede minpunt; wat belachelijk veel geld voor een plastic beker koffie met ijsklontjes! En geen bediening, zelfs niet als je ergens een plekje aan een tafel hebt weten te veroveren.
Daarna besloot ik even te gaan werken tot L. gearriveerd was. Dat liep even anders, want Starbucks biedt geen wi-fi (draadloos internet). Gelukkig heb ik een iPhone-abonnement en internet via xs4all en kan ik daardoor op KPN hotspots inloggen en gratis internetten, dus heb ik nog nuttig mijn wachttijd door kunnen brengen. Tot jaloezie van mijn ook werkende buurmannen daar.
Toen L. kwam werd de rij alleen maar langer en besloot ze gewoon lekker niet te gaan bestellen. Na een half uur hadden we genoeg van de herrie van de melkstomer, het schreeuwende personeel en het kippenhok wat binnen was ontstaan. Terwijl we allebei een avondmaaltijd scoorden kletsten we verder, allebei verbaasd over de hype rondom Starbucks hier in Nederland. In Berlijn nooit zo’n rij gezien, zij in de USA nooit zoveel moeten betalen voor een drankje.
We zijn heel goed in het overwaarderen en ophemelen van dingen. Iets waar ik heel wars van word. Ik ben niet onder de indruk van de Starbucks, loop net zo lief rond met een kartonnen bekertje thee van de kiosk. Dat ik er dan niet ‘bij hoor’ of niet ‘hip’ ben, so be it. Ik gebruik, doe en koop dingen omdat ik ze fijn vind, niet om een ander een plezier te doen. Ik hoef niet een bepaalde auto voor de deur om te laten zien dat het goed met ons gaat en durf ongegeneerd de Aldi en de Lidl binnen te lopen. De volgende keer dat L. en ik weer afspreken, gaan we zeker niet weer naar Starbucks. Liever wat mindere bediening maar wel gratis internet en eten en drinken dat qua prijs en kwaliteit met elkaar in verhouding staat.
