Blij als een kind werd ik wakker; witte daken toen ik naar buiten keek. Een dikke laag sneeuw. En het lijkt er op dat het voorlopig nog niet stopt met sneeuwen. Hoe vervelend het ook is als je de weg op moet en hoeveel schade en ongelukken er ook door gebeuren, een witte wereld heeft iets magisch (zal wellicht door mijn achternaam komen dat ik fan ben van wit). Ik zou het liefst de hele dag buiten willen zijn, het gekraak van de sneeuw onder je schoenen, de van de kou prikkende vlokjes in je gezicht. De statische geur. De gedempte geluiden. De grappige sporen (en de smerige yellow snow).
Laat mij maar, net als vroeger, sleeënd in ski-pak door de sneeuw. Sneeuwballen gooien. Of een sneeuwpop maken, net als vorig jaar met vriendin S. Een hele middag buiten, je druk maken over de stevigheid van sneeuwballen en wat er gebruikt kan worden als ‘gezicht’ van Mr. Snowman.
De prachtigste foto’s worden vandaag gemaakt. Tijdens de lunchbreak waagde ik me vrijwillig in de sneeuw, foto’s makend van de witte grachten, ondergesneeuwde fietsen en de dikke vlokken. Van mij mag het de hele verdere winter wit zijn. Een lekker zonnetje erbij zou leuk zijn, maar het wit reflecteert al zo dat het volgens mij vanavond om 19u nog licht lijkt.
- Uber lanceert Uber Safari - 30/09/2024
- Zo mooi woont Camille Razat (Emily in Paris) - 29/09/2024
- Uber update: boat cruisen door Parijs en Flying Blue miles sparen - 16/07/2024
