Zo, voor een dag. Dat ik een dagje luie kat, gezellige hond, Amerikaanse college girl, Australische surf dude, whatever, moeder van kinders (om te checken of het echt zo erg is als het mij lijkt) mag zijn. In ieder geval iets totaal anders dan mezelf. Met een heel ander leven, vanuit een heel ander perspectief. Misschien opent het mijn ogen, misschien snap ik daardoor andermans keuzes, stelt het me (weer) op scherp. Een dag het andere geslacht zijn kan wellicht ook heel verhelderend werken.
Don’t worry, mijn leventje zo is prima. Maar ik ben gewoon nieuwsgierig. Naar andermans leven, kijk erop en aanpak van dingen. Want soms heb je van die momenten waarop je je afvraagt of je het allemaal wel goed doet, goed aanpakt. Op die momenten zou het handig zijn als anderen je gedachten kunnen lezen, maar helaas…
Dus als ik eens een dagje door de ogen van iemand of iets anders kan kijken, verruimd dat misschien mijn eigen gezichtsveld. Of verzadigd het mijn onrust, als ik zo’n twijfelmoment heb. Of vervuld het voor een dag mijn droom, waarvan ik mezelf heb wijsgemaakt dat die niet haalbaar is.
Of dat ik morgen een boek open doe, begin te lezen bij ‘Er was eens…’, en zelf voorkom in een prachtig sprookje met natuurlijk het bekende, niet mogen ontbrekende einde ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Wie wil nou niet in een sprookje leven? Soms… heel soms wou ik dat alles even anders was. Maar sprookjes bestaan niet. Dus doen we gewoon weer ons best om van vandaag iets moois te maken.
