Heimwee had ik nooit. Bang om ergens anders te slapen ben ik nog nooit geweest. En op vakantie verlangen naar huis heb ik nog nooit gedaan (ehm, afgezien van het kampeeravontuur van vorig jaar). Tuurlijk ligt je eigen bed lekkerder en is het fijn om je eigen spullen om je heen te hebben. Maar er kan maar weinig op tegen dat echte vakantiegevoel; buitenleven zonder besef van tijd en dag.
Op de dag van vertrek heb ik de laatste jaren steeds meer moeite met terug gaan. Waarom weggaan als je het ergens fijn hebt? Zeker de laatste tripjes viel het terug gaan naar Nederland me steeds zwaarder. Er was immers steeds minder ‘thuis’ om in terug te komen.
De afgelopen weken heb ik me steeds een soort zwerver, inclusief moderne plunjezak met gadgets om me de weg te wijzen, gevoeld. De komende 3 weken heb ik even een thuishaven. Kan ik spullen een tijdelijke vaste plaats geven, sleep ik niet van hot naar her met m’n tassen en hoop ik iets meer rust te krijgen. Terwijl ik hard blijf zoeken naar woonruimte. Want wat heb ik op dit moment veel over voor het echte ‘thuiskom’ gevoel. Die veilige thuishaven, waar geen paradijselijk oord tegen op kan.
Geniet van de thuiskomst!
