Reizen is heerlijk, maar van a naar b komen blijft voor mij een noodzakelijk kwaad. Vliegen bijvoorbeeld, al het gedoe erom heen, ‘opgesloten’ in de lucht… Vliegen is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend, dat weet ik. Ik ben een lucky bastard dat ik zo vaak de hort op mag. Alhoewel… ik hoop dat ik het nog mag meemaken dat je met een druk op de knop aan de andere kant van de wereld bent. Er is niets leuks aan in een vliegtuig zitten, op af en toe een mooi uitzicht na dan. Vliegen kan wel leuker worden, als iedereen zich aan een paar regels houdt. En daar gaat het nou mis. Word je stevig gedrild in veiligheidsvoorschriften, over hoe je je hoort te gedragen naar medepassagiers wordt geen woord gerept. Bij deze een paar basisregels, of te wel vliegtuig etiquette.
- 1. Grijp je NOOIT vast aan de stoel voor je als je opstaat. Duw jezelf omhoog en gebruik je eigen stoel als houvast. Je kunt slecht zien wat de passagier voor je aan het doen is en geloof me, net een slok thee drinken als iemand aan je hoofdsteun sjort is niet prettig. Been there, done that, got the wet t-shirt…
- 2. Wees niet alleen voorzichtig met je eigen bagage, maar ook met die van anderen. Prop niet klakkeloos je spullen bovenop die van een ander en duw niet alle bagage nog verder in de luggage cabin. Best zonde van breekbare spullen van anderen en bovendien, zo doe je ook niet in de trein.
- 3. Hygiëne. Nog belangrijker dan normaal, want met minimaal 150 man opgepropt zitten in een buis zonder verse lucht, is geen pretje als iemand naar zweet, knoflook of andere door de meeste mensen niet als prettig ervaren geuren ruikt. Draag daarom ook niet een te zwaar parfum, dat kan benauwend zijn voor je medepassagiers. Op lange vluchten neem je voldoende kauwgom mee en ontbreken deodorant en een tandenborstel niet in je handbagage. Misschien heb je er zelf geen last van, een ander des te sneller.
- 4. Schoppen tegen de stoel voor je. Vaak gedaan door vervelende kinderen, incidenteel door gefrustreerde medepassagiers die vinden dat ze in een A380 niet genoeg ruimte hebt als jij met je stoel naar achter gaat om te slapen. Een A380 is zo ontworpen dat zelfs als de stoel voor je in de ligstand ligt, je tafelblad genoeg ruimte heeft voor je eten, drinken en het zien van je entertainmentscherm.
- 5. Over die stoel: als passagier koop je een hele stoel. Daar mag je na opstijgen en landen, dus zodra het lampje ‘riemen vast’ aan is, mee doen en laten wat je wilt. Je hoeft niet te vragen of je stoel naar achteren mag. Het is wel netjes om hier rekening mee te houden en je stoel niet van positie te veranderen als je achterbuurman net zijn eten of drinken heeft gekregen. Ervoor of erna is geen probleem. De passagier uit situatie nummer 4 kon het niet uitstaan dat medereiziger Patrick en ik a) ons eten eerder geserveerd kregen en b) meteen daarna als een blok in slaap vielen. Beide in liggende positie. Deze beste meneer schopte vervolgens zo hard tegen de stoel dat ik met een vreemde nekbeweging wakker schrok en de resterende 5 uur van de vlucht misselijk boven een kostzakje hing, na de vlucht langs de eerste hulp moest en nog steeds veel last heb van mijn nek. Social traveling doe je dus niet zo… Gewoon een beetje rekening met elkaar houden, je zit immers in het zelfde
schuitjevliegtuig. - 6. Ruim je troep op en hou je spullen bij je. Leg niet tijdens het boarden even allemaal spullen op de stoel naast je, totdat je gesettled bent. Lekker nestelen doe je maar als alle stoelen naast je bezet zijn. Het houdt onnodig op. Datzelfde geldt voor je spullen bij elkaar zoeken tijdens het uitstappen en terwijl je al in het gangpad staat bedenken dat je iPad nog in het stoelvakje zit. Dat kwartiertje extra op de Polderbaan kan je maar beter nuttig besteden, dan staat iedereen het snelst weer buiten.
- 7. Don’t panic. Niet bij turbulentie, een onwel wordende persoon, vervelende schoppende medepassagiers. Als tot 10 tellen niet helpt, doortellen. Je hangt in de lucht en kunt zelf bizar weinig doen aan dit soort situaties. Zorg dat je altijd oplet bij veiligheidsinstructies, ook als je vaak vliegt. Vliegtuigen zijn zelden exact hetzelfde en het is toch knullig als je in een noodsituatie zou zweren dat je zwemvest onder je stoel zou liggen maar deze er toch naast zit vanwege nooduitgang seats.
- 8. Kranten. Op standje helemaal wijd. In een middle seat. Niet sociaal, vervelend voor je medepassagiers ook als ze uit het raam kunnen kijken. Neem een pocket formaat, magazine of als je per se uitgebreid een groot formaat wilt lezen, business class seat. Vorige week had ik de halve vlucht een krant in mijn gezicht en ik zou bij de landing zweren dat ik grauw zag van de krantenletters.
- 9. Versnaperingen. Prima als je die zelf meeneemt, maar net als bij hygiëne is het hier handig om een beetje sociaal eten mee te nemen. Geen boterham met pindakaas, rijstwafels of oude kaas. Waarom ze toch broodjes ei serveren is mij nog steeds een vraag, want die rottige zwavelgeur ruik je de rest van de reis. Juk.
- 10. Mind your own business. Iemand die een (grote) headset opzet, deken over zich heen trekt en niet is geïnteresseerd in het filmaanbod, wil waarschijnlijk gewoon slapen. Sommige mensen blijven verwoede pogingen doen tot het voeren van een gesprek of grijpen alle aanleidingen aan om je wakker te maken om niets. Je kunt volgens mij vrij goed inschatten of iemand op een praatje zit te wachten. En dat jij niet kunt slapen op een nachtvlucht, hoeft niet te betekenen dat je buurman dat je buurman dan ook maar wakker moet zijn.
Pay attention please
Verder: blijf opletten. Bij het boarden, bij het uitstappen, als personeel langs komt. Ik haast mij altijd het vliegtuig in, zodat ik niet een half uur sta te dralen in het gangpad omdat mensen niet weten waar hun stoelnummer is (altijd bij de hand of uit je hoofd!), niet snappen waarom dat handbagageformaat zo streng is (goh, dit past niet onder de stoel en bijna niet in de bak, wat nu?) of iedereen ophouden bij hun stoel door uitgebreid hun tas leeg te pakken, jas uit te trekken etc. Als iedereen even een beetje oplet, gaat het lekker vlot.
Wat betreft reizen met baby’s: het liefst zou ik hier willen typen ‘don’t’. Niet voor mijn plezier, maar dat van het kind. Iedere vlucht heb ik last van mijn oren, ik weet wat het is en dat ik daar last van krijg. Bij zo’n kleintje moet de pijn en schrik hels zijn, het heeft geen idee wat er aan de hand is, kan nergens heen etc. Doe je het wel, bereid jezelf en je kind dan op het ergste voor.
Als frequent flyer doe ik er alles aan om er zelf zo min mogelijk last van te hebben, maar 5 uur voor een krijsende baby zitten met noise cancelling headphone op, daar valt niet op voor te bereiden. Hoe moet je je als ouders dan voelen? Wat is er mis met een autovakantie tot je kind 4 is? Uiteraard overzeese familiebezoekjes niet meegeteld, maar waarom op vakantie met een vliegtuig? Ik heb dat zelf nog nooit begrepen en ben heel blij dat mijn ouders dat niet deden. Sorry ouders van baby’s, my humble opinion en vliegervaring.
Strenge regels
Sommige mensen vinden de regels in een vliegtuig overbodig en veel te streng. Hoezo kan je telefoon niet al aan als je net geland bent? Wat is er mis met nog even naar toilet als de daling net wordt ingezet? Wat een onzin dat je geen muziek mag luisteren bij het opstijgen en landen. Dat lijkt misschien zo, omdat er nooit iets mis gaat. Maar al deze regels zijn er voor je eigen veiligheid, niet om je te pesten. Noem het Amerikaanse voorzorgsmaatregelen, alle ‘what if’ scenarios worden met deze regels voorkomen. Voorkomen is beter dan genezen. Die regels zijn er niet om leuk of stom gevonden te worden, ook ik baal als ik weer m’n schoenen uit moet doen, m’n tas moet leeghalen of steekproefsgewijs gefouilleerd word. Ik weet dat ik niets raars bij me heb of van plan ben, maar heb wel eens bij iemand in de buurt gestaan waar ik mijn twijfels bij had. Liever een goede check dan onnodig risico. Check, check, dubbelcheck en dan met een veilig gevoel de lucht in.
Safe journey and enjoy your flight!
Heb jij nog regels die volgens jou nog bij de etiquette horen? Of situaties meegemaakt waarvan je dacht: What’s happening?
- Weekendtips 31 januari t/m 2 februari 2025: luxuriating - 30/01/2025
- Ode aan oma - 30/12/2024
- De leukste conscious Christmas gifts - 17/12/2024
Boris Veldhuijzen van Zanten
19/03/2014 at 19:56Ik zou nog willen toevoegen: wees respectvol en vriendelijk tegen het personeel. Ze doen hun best en kunnen er ook niks aan doen dat het druk is of er vertraging is.
Beleefd zijn is ook een investering; hoe aardiger je doet hoe aardiger ze terug doen en hoe leuker je reis wordt. Even bij aanvang aan de stewardess vragen ‘Is het een volle vlucht? Zie je uit naar even rust als we straks landen’ doet al wonderen.
Raounak
19/03/2014 at 20:07Heel handig. haha, sommige momentjes brengen wat ongemak met zich mee. Ik durf bijv. nooit m’n stoel naar achteren te doen. Maar wat je zegt is wel echt waar.
Sabine de Witte
19/03/2014 at 20:07Helemaal gelijk Boris, it’s the little things! Ik heb dan ook heel veel respect voor het personeel, korte or lange vlucht. En beleefd en vriendelijk zijn hoor je naar iedereen te zijn, maar met een glimlach wordt alles leuker
Kirsten
19/03/2014 at 20:19Heel herkenbaar en je hebt helemaal gelijk 🙂 Als ze gewoon jouw blog met post uitdelen bij het boarden, komt het helemaal goed.
Tikva
19/03/2014 at 20:37Alhoewel ik in bijna al je opmerkingen mee kan gaan ga ik hier als mama met baby toch even wat roepen.
Onze dochter ging voor de eerste keer vliegen met 10 weken en morgen vertrekt ze met net 1 jaar voor haar 8e vlucht. Opstijgen hoeft geen enkel probleem te zijn gewoon wat drinken geven om de oren te klaren. Ik kan eerlijk zeggen dat ze alleen maar heeft gehuild tijdens het verschonen op de wc (die herrie van de afzuiging is ook eng) en verder nooit. Nou huilt ze thuis ook zelden meer dan een minuutje en kan zichzelf prima vermaken. Dus ik denk wel dat het van het kindje af hangt, als je thuis al een lastig of jank kind hebt dan is vliegen geen goed plan.
Waarom je als ouders zou gaan vliegen met een kind? Nou omdat we zelf een verre vakantie veel leuker vinden dan altijd maar dichtbij.
Emiel
19/03/2014 at 20:37Helemaal mee eens! Blij dat eindelijk iemand eens duidelijk maakt hoe het hoort. Ik kan me ook zo storen aan mensen die andere stoelen vastpakken (soms haast omtrekken) bij het opstaan…
Volgens mij is er ook een ongeschreven regel dat degene die in het midden zit ‘recht’ heeft op de armsteunen. Gun die persoon dat dan ook…in het midden zitten in zo’n rijtje van 3 is niet altijd een pretje.
Maar mijn grootste irritatie: oversized handbagage.. dit is toch echt helemaal uit de hand gelopen. Complete hutkoffers worden meegesjouwd en dan nog klagen dat de koffer niet in het bagagerek past…
Goed gedaan Sabine! Laten we deze post maar eens uitdelen bij het boarden.
Merin Veronique
19/03/2014 at 21:37Haha, alleen punt 1 al was heel herkenbaar. En dan de rest nog.. Deze etiquette zou in de wachtruimte van iedere gate moeten hangen. En op de achterkant van elke vliegtuigstoel
Cynthia
20/03/2014 at 08:37Ik ben het geheel met je eens! Heb je blog ook even getweet. Enige ding is baby’s. Snap best wel dat je soms met je baby het vliegtuig in stapt…
Wat ik zelf twee keer heb meegemaakt was vreselijke misselijkmakende stank. Een keer naar New York, zat ik naast een man die echt vreselijk stonk. De vorige keer naar Dubai. Een combinatie van intens oud zweet met knoflook. Vreselijk vies en iedereen heeft er last van, daar word je echt misselijk van… Kan me niet voorstellen dat je op die manier het vliegtuig in stapt – of dat een naaste je niet even vertelt dat je je moet gaan wassen. Neem zelf ook altijd tandenborstel en tandpasta mee op lange vluchten en inderdaad nooit zware parfum.
Oh: en schoppende kinderen op de stoel achter me. En ouders die daar dan niks aan doen. ‘Liesje is zo lekker aan het spelen, laat haar gewoon…’ Oh ja, en ik kom doodvermoeid en met rugpijn aan op de plek van bestemming. Sure!
Rosanne
20/03/2014 at 09:06Oooo, zo herkenbaar… Jammer dat er geen uit-knopje is voor huilende kinderen, anders had ik die er zeker aan toegevoegd 😉 Maar goed, da’s voor de ouders onmacht natuurlijk.
Marjolein
20/03/2014 at 09:25Ik zag eens een post van een stel dat met hun baby tweeling ging vliegen voor de eerste keer (en dan ook echt lang, zo’n 15 a 20 uur). Hadden ze aan elke passagier een klein zakje uitgedeeld met een briefje erbij ‘wij zijn de tweeling op rij zo en zo, en we vliegen voor de eerste keer! Het spijt ons als we huilen, maar hopelijk kunt u dat begrijpen’. En dan zaten er oordopjes en iets lekkers in het zakje. Dat vond ik nou echt leuk!
Linda
20/03/2014 at 09:31In bijna alles met je eens, behalve het punt over de stoelen… Als je met een wat goedkopere maatschappij vliegt dan is de beenruimte niet genoeg, heb relatief lange benen en zat letterlijk klem toen de vrouw voor me haar stoel naar achter klapte. Ze weigerde om de stoel even terug te zetten zodat ik anders kon gaan zitten waardoor de stewardess erbij moest komen. Was 1 van de eerste keren dat ik vloog overigens, ik Let inmiddels beter op beenruimte…
Denise
20/03/2014 at 09:34Ik ben het zo met je eens! Vliegen doe ik ook vaak, maar net als jij zie ik het als een noodzakelijk kwaad dat een stuk prettiger zou zijn als iedereen een beetje rekening hield met elkaar. Ik merk trouwens wel vaak het verschil op vluchten in het buitenland: tijdens vluchten binnen de VS bijvoorbeeld zie ik veel minder mensen uitgebreid treuzelen in het gangbad of voordringen. Punt 9 en 10 zijn daar dan wel weer alom vertegenwoordigd;)
anne
20/03/2014 at 10:34Leuk blogbericht! Ik vind het punt over de stoelen alleen discutabel. Ik kan me er bijzonder aan storen als de mensen voor me hun stoel helemaal naar achteren klappen. In mijn beleving is dat alleen sociaal geoorloofd op tijden dat het normaal is om te slapen. Hoewel ik vind dat de meneer uit situatie 5 netter had kunnen reageren dan keihard te gaan schoppen, vind ik het niet netjes om als hij zijn maaltijd nog moet krijgen je stoel al naar achteren te zetten.
Monique
20/03/2014 at 14:15Ik ben het op zich met al je punten eens, maar ik vind wel dat je, voordat je je stoel naar achteren klapt, best even aan je achterbuurman/-vrouw door kunt geven dat je wil gaan liggen. Dan kan diegene er even voor zorgen dat er geen spullen op het tafeltje liggen die kunnen vallen en kan hij/zij evt. wat gaan verzitten. Mijn man heeft bijvoorbeeld erg lange benen en bij de meeste vliegtuigmaatschappijen is de beenruimte vrij beperkt (je hebt niet altijd de mogelijheid een plek met de meeste beenruimte te kiezen of reserveren). Als iemand dan zonder enige waarschuwing gaat liggen, zit hij klem.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je niet mag gaan liggen wanneer jij dat wil, maar geef het op zijn minst even aan. Dan is degene achter je voorbereid op het feit dat de stoel naar achteren komt.
Lian
22/03/2014 at 13:39Leuk artikel! Alhoewel ik mezelf stiekem wel eens schuldig heb gemaakt aan mijzelf optrekken met de stoel voor mij, dat kan ik inderdaad beter niet meer doen.
Met baby’s/kleine kinderen reizen is natuurlijk jouw mening. Ik zou mezelf echter niet willen beperken in mijn reisbestemmingen als ik een kind zou hebben. Maar dat neemt niet weg dat ouders wel goed moeten nadenken of hun kind het aankan of niet.
Ik zat zelf ooit naast een naar bier stinkende man die ook alleen maar bier bestelde gedurende de 12 uur durende vliegreis. Ik ging de landing in met een kotszakje, bah nooit meer!
Mariska
23/03/2014 at 21:45Mooi artikel! Ik irriteer me in het vliegtuig altijd aan mensen die zich niet aan de aanwijzingen van het personeel houden of aan de regels.
Mensen die al hun riemen los maken en op staan, terwijl er toch duidelijk wordt gezegd dat dit nog niet de bedoeling is… GRrrr. Zelfde geld voor het aanzetten van mobiele telefoons…
Olivier Keegel
27/06/2015 at 17:57Zelf vind ik het ongelofelijk irritant als leden van een verspreid zittend gezelschap gezellig bij elkaar komen “buurten” en dan ik weet niet hoe lang naast jouw zitplaats in het gangpad bijven staan.