Je zou maar in zak en as op Schiphol of in het buitenland zitten. Of; we zitten te wachten op geld uit IJsland, maar nu zijn ze ook al bankroet. Op Twitter is de # hashtag al omgedoopt tot ashtag en vliegen de links met satellietbeelden en prachtige foto’s je om de oren.
De IJslandse vulkaanuitbarsting heeft niet alleen de IJslanders meer in haar greep, heel Europa ligt onder een dik wolkendek van as.
Erg bizar idee is dat dit de vulkaan is waarop ik vorige week nog heb rondgereden op een sneeuwscooter, kijkend naar de aswolk van de vulkaan die op 21 maart, en nog eens op 1 april uitbarstte. De IJslanders blijven er vrij nuchter onder, ze weten dat de meeste vulkanen om de 10 jaar duidelijk hun aanwezigheid laten merken en hun lava beginnen te spugen, evenals dat als er één begint, de anderen als net wakker geschudde schapen snel volgen. Het is de natuur, een van de vele elementen die IJsland bijzonder maakt.
De natuur laat van zich horen, af en toe schudt moeder natuur ons wakker met een aardbeving, overstroming of uitbarsting. Het zijn net menselijke emoties; twijfel, huilen en woede uiten. Soms even nodig, moet je er aan toegeven. Over die emoties heb je niet altijd controle, net als we de controle verliezen als de natuur haar gang gaat. Dat zijn soms angstige momenten. Als je jezelf en omringende factoren even geen sturing meer kunt geven, de controle kwijt raakt.
Die uitbarstingsmomenten komen bijna altijd onverwacht, altijd slecht getimed. Soms kun je ze al lip bijtend, weg slikkend of tot tien tellend even uitstellen. Ik probeer er pas aan toe te geven als ik alleen ben, in een voor mij veilige omgeving. Soms lukt dat niet, wat het nog erger en gênanter maakt. Maar de gedachte dat het heel natuurlijk is, af en toe hoogst noodzakelijk, maakt dat ik nu even toegeef aan die uitbarsting*, onder het vulkanische IJslandse wolkendek van as boven Nederland. Mijn lava sporen zijn makkelijk uit te wissen en laat gelukkig geen blijvende schade achter. Wel een duin en opgelucht gevoel. Zou die vulkaan hetzelfde voelen?
*geen heftige huilbui maar een nieuwe harde lens, maar door de aswolk zijn de ‘wentijden’ korter en mag ik woensdag de lens pas de hele dag dragen