Sommige vrouwen vinden het heerlijk, ik vind het een van de verschrikkelijkste dingen waar geen ontkomen aan is. De kapper. Welke kapper maakt niet uit, al krijg je de hele tijd prosecco en hapjes, I don’t care. Dat gepriegel aan mijn haar, daar krijg ik gewoon kippenvel van.
Nog voordat ik in de stoel plaats neem roep ik al dat er niet geföhnd, gewaxt of gestyled hoeft te worden, maar iedere keer kom ik weer met vers kappershaar de deur uit. Hoe moeilijk is het om te luisteren? Ik wil alleen maar verlost worden van de haarpunten, laat je thee (waar je door die grote cape toch niet bij kan) en die eeuwenoude roddelbladen lekker zitten! Een geforceerd semi-geïnteresseerd gesprek voeren hoeft van mij ook niet, voor gezelligheid ga ik zeker niet naar de kapper!
Gelukkig begint mijn coupe er al iets minder verknipt uit te zien na bijna een week!
