Eenmaal trek je de conclusie: Vriendschap is een illusie. Het liedje van Het Goede Doel. Die eerste twee regels kon ik nooit uitstaan. Vriendschap is toch vriendschap? Als vrienden weet je toch dat het goed zit?
Helaas, zoals met alles in het leven, leer je met vallen en opstaan dat dit niet het geval is. Ik heb vele vriendschappen gehad. Sommige zelf laten versloffen, bij andere had ik andere verwachtingen van een vriendschap, maar gelukkig heb ik ook hele mooie vriendschappen.
Echte vrienden heb ik niet veel, maar ik weet precies wat ik aan iedereen heb en ik ga er vanuit dat dat wederzijds is. Anders hoor ik het graag ;). Ik kan mijn vrienden altijd bellen, ik weet dat ze als het nodig is zo voor de deur staan en me helpen waar ze kunnen. Zo ben ik zelf ook naar hun toe, geef hetzelfde.
Ik vind het nog steeds erg verwondelijk hoe vriendschappen kunnen ontstaan. Zo zijn vriendinnetje S. en ik al sinds de HAVO bevriend, met vriendinnetje D. dat ik ken via een ex-vriendje vier ik mijn 10-jarige lustrum volgend jaar, heb ik met ex-collega E. een bijzondere vriendschap opgebouwd en dit jaar vier ik de eerste ‘verjaardag’ met vriendje P. We kennen elkaar via Twitter en zijn naast prive vriendjes ook succesvol als zakelijk team. Veel mensen geloven niet in vriendschappen via het internet. Onze vriendschap begon daar en heeft zich voortgezet naar ‘in real life’. Dat we elkaar door online al goed kenden, heeft onze vriendschap alleen maar versterkt.
Vriendschap is zeker geen illusie, zolang je maar van elkaar weet wat je aan elkaar hebt. En dag en nacht voor elkaar klaar staan, that’s what friends are for.
Daar moet vanavond op getoast worden. Op al mijn dierbare vriendjes en vriendinnetjes.
Simone
12/06/2010 at 14:49Gefeliciteerd! Goh wat heb je ineens een mooi lettertype vanaf deze computer gezien :).
Ik vond het vroeger ook een stomme zin. Maar als je ouder wordt verandert je kijk erop toch. Vriendschappen zoals je ze ‘vroeger’ had zijn toch anders dan wanneer ieder zijn echte eigen leven gaat leiden, dan kunnen ze ineens een stuk minder bestendig blijken te zijn.
Laura
12/06/2010 at 18:37Helaas vind ik de zin heel treffend, nadat ik een paar keer flink teleurgesteld ben in vriendschappen. Ooit zei een van die vrienden “Soms sta je op een kruispunt en ga je allebei een andere kant op. Soms kom je weer samen op een kruispunt”. Dat eerste gebeurde, dat laatste zal nimmer gebeuren. Helaas. Iemand voor wie ik door het vuur zou gaan, stak een figuurlijk mes in mijn rug.
Toch leer je er van. Ik tel mijn zegeningen, de vrienden die ik wel heb en het feit dat ik wel veel heb geleerd van deze verloren vriendschap.