Een tripje Turkije, dat breekt zo heerlijk de week. In deze weekly een kleine preview van wat het prachtige Alaçati en haar omgeving te bieden heeft. Mocht je nog op zoek zijn naar een leuke bestemming voor een korte break en geen zin hebben in een doorsnee citytrip, dan kan ik je dit echt van harte aanbevelen!
Maandagochtend vertrok ik richting Schiphol, om voor vertrek bij Privium te werken. Het is zo relaxed om daar tot een half uur voor vertrek lekker te kunnen werken, eten, drinken en relaxen! Met een boek, de nieuwe Bose QC25 en heel veel zin in een paar dagen zon, zee en Turkse gastvrijheid stap ik het vliegtuig in. Iets minder dan 4 uur en een broodje kroket (Corendon serveert ook frites!) in de lucht later, wordt de landing alweer ingezet. Het is een zwoele zomeravond met een lekker briesje. Een uurtje rijden vanaf Izmir airport ligt het Premier Solto hotel, thuisbasis voor de komende dagen. Na het inchecken snel aanschuiven voor het dinner buffet en wijntjes in de buitenlucht. Een goed begin!
Dinsdag gaat de wekker vroeg en staat het dorpje Alaçati op het programma. Strakblauwe luchten steken mooi af teken de azuurblauwe kleuren van de schattige huisjes. Het heeft iets Grieks, iets middeleeuws en vooral iets heel knus. Tijd voor ontbijt in de volle zon. Je leert een plek pas goed kennen als je het lokale eten aandurft. De yoghurt met honing, verse kazen, fruit en brood smaken heerlijk, de Turkse thee en verse jus gaan er goed in. Het terras van het Nars hotel heeft de hele ochtend volle zon, maar blijkt ook een geweldige binnentuin te hebben. Het is naseizoen en vrij rustig, maar ik kan me voorstellen dat dit de place to be is als je lekker buiten wilt lunchen. Na een rondleiding van de eigenaresse, nog een rondje door het centrumpje en nog een Turkse thee is het tijd om terug te gaan. Het surfavontuur roept. Mijn eerste surfavontuur sinds jaren en nu weet ik ook weer waarom windsurfen niet voor mij is, mijn polsen hebben het zwaar. Na een paar keer met wind in het zeil op de plank gestaan te hebben, geef ik op. Een drankje in de zon, frites om bij te komen van alle inspanningen en een gezellige barman maken het nog heerlijk vertoeven bij het surfcenter. ’s Avonds begin ik al mijn spieren te voelen en na het dinner en nog een paar wijntjes lonkt het bed. Ik heb weinig wifi en slecht bereik, dus het voelt bijna als vakantie!
Woensdag heeft de storm haar kop op gestoken en waait het hard. Perfect windsurf weer voor gevorderden, beter weer voor een ontdekkingstocht door Çesme. De haven is verlaten en de wind klinkt spookachtig. Het centrum is iets minder pittoresk, maar het oude kasteel, de bootjes en de kleurige stoelen en winkeltjes maken het heerlijk om rond te struinen. In de haven ontbijten roept ook zo’n fijn vakantiegevoel op. Na nog wat rondslenteren is het tijd om weer naar het hotel te gaan. Ik ken de hammam vooral van de Akasha Spa waar ik vaak zwem, maar een hele behandeling heb ik nog nooit gehad. De hammam is prachtig van marmer, de steen lekker warm en na de peeling is het schuim een soort warm bad van natuurlijke zeep. Hier kan ik wel aan wennen! Na de behandeling krijg ik een kleimasker en kopje thee, doezel ik weg aan de rand van het zwembad en wordt de behandeling afgesloten met een massage. Ik heb enorme knopen in mijn schouders en nek, die goed onder handen genomen worden. Ik word gewaarschuwd voor spierpijn de volgende dag, maar het voelt alsof er een grote last van mijn schouders is gevallen. Buiten is de eigenaar van het surfcenter verderop met zijn kite aan het stoeien met de wind. Rozig van zo’n relaxte middag voelt het helemaal zen.
Eigenlijk zou ik nog heel hip jetset moeten aanschouwen in de omliggende beach clubs, maar deze zijn al gesloten. Heel jammer en het ziet er een beetje troosteloos uit. Alaçati is het Saint-Tropez van Turkije, dus in de zomer komen hier de rich & famous met dikke auto’s, flashy outfits en alles wat bij een jet set leven hoort. Het alternatief, wat eten en drinken in Alaçati zelf is minder jetset, maar zeker niet minder leuk. Het is er nog levendig op de terrassen, de terrasverwarmer tussen mijn benen maakt het aangenaam vertoeven en de avond vliegt voorbij bij de Northcape bar. Ook hier is het personeel weer super vriendelijk. Tegen sluitingstijd van het terras geveegd worden zegt genoeg over de gezelligheid in het oude centrum. Een leuke mix van locals en toeristen. Het waait nog steeds hard dus even ontnuchteren op de pier terwijl de golven de boel flink in beweging houden. De laatste avond van een aangenaam Turks avontuur alweer.
Donderdagochtend vroeg inpakken, nog een laatste keer op z’n Turks ontbijten en dan alweer naar de airport. De vlucht vertrekt een kwartier eerder, dat heb ik echt nog nooit meegemaakt. Gelukkig gaat het inchecken uiteindelijk snel, de terugvlucht voorspoedig en valt het weer in Amsterdam best mee. Ik probeer het vakantiegevoel nog even vast te houden met sushi, maar uiteindelijk geef ik mij over aan de volle inbox en werkverplichtingen.
Vrijdag heb ik 2 afspraken, de rest werk ik thuis. ’s Avonds eet ik een flammkuch en drink een wijntje bij The Lobby, om het weekend in te luiden. Daarna ga ik naar de film Gone Girl. Bi-zar, maar goed gespeeld!
Zaterdag begint mijn weekend sportief en gezond met Pilates bij 5&33, beneden in het art center. Bijzonder om al je spieren aan het werk te zetten en jezelf dubbel te vouwen tussen de kunstwerken. Om bij te komen van al die activiteiten nemen we een verse fruitshake en gezonde salade en ik besluit om mijn lichaam hier wekelijks mee te gaan kwellen. En de rest van het weekend slecht eten en alcohol af te zweren. De rest van de dag doe ik rustig aan, spoor ik Waylon op bij de Apple Store (#waariswaylon) en om 22u val ik voor de tv in diepe slaap.
Zondag ben ik vroeg wakker, ik ben zo gevoelig voor tijdsveranderingen en helemaal van slag door de wintertijd. Doe me dan maar een uurtje later in Turkije, maar van de wintertijd raakt mijn lichaam volkomen in de war. ’s Middags ga ik naar IKEA. Op zondagmiddag kun je dat beter niet doen. Na een uur in de rij gestaan te hebben voor een nieuw, uiteraard niet voorradig onderdeel, shop ik in sneltempo mijn needs. Daarna eet ik bij vrienden, die heerlijk hebben gekookt en praten we de avond in sneltempo voorbij. Thuis installeer ik mijn IKEA aankopen en ruim ik nog wat op, maar val ik uiteindelijk weer vroeg in slaap.
Turkije brak mijn week heerlijk en ik had, mede door het onbereikbaar zijn, echt een vakantiegevoel. Ieder nadeel heeft zo z’n voordeel 😉 Deze week een week vol events, de BY-BAR ONE DAY SHOP morgen natuurlijk en zondag vlieg ik alweer naar Londen voor World Travel Market, waar ik woensdag als panellid mee discussieer. Hoe was jouw week en wat ga jij deze week doen?
