Travel

Weekly #9

Ja de Weekly… da’s iedere week weer een ding voor mij waar ik tegen aan hik. Als ik op reis ben vind ik het zonde omdat ik ‘bang’ ben dat ik in de weekly’s teveel weg geef om er later nog een uitgebreid report van te maken, eenmaal thuis lijkt het zo niet deelwaardig… Bovendien schiet het er qua tijd wel eens bij in, want het is relatief veel werk. Maar ik waag weer een poging.

zeeschildpad

zeeschildpad-thailand

wegen-schildpad

voetjes

breeze-spa-huahin

zwaai

Maandag was de laatste dag in Thailand en daar maakte ik 1 van de meest bijzondere dingen mee. We moeten zeeschildpadden uitzetten. De dag ervoor was de stroming te sterk, het komt nogal nauw. Er waren 3 schildpadden en samen met Anne van YourLittleBlackBook bracht ik ons exemplaar terug naar de natuur. Wat bijzonder! Alle zeeschildpadden zijn gechipt, zodat ze te volgen zijn. We krijgen updates per e-mail als er iets bijzonders met hem gebeurt. Hopelijk zwemt hij de komende jaren vrij rond en horen we lekker niets! Ik was er echt even stil van!
Daarna vertrokken we vanaf het prive-eiland Koh Talu weer richting Bangkok, maar niet voor onze poezelige voetjes werden verwend met een heerlijke massage in de Breeze spa van het Amari Hua Hin hotel en een laatste Thaise lunch. De trip eindigde met een shopsessie in Terminal 21 en een werk/eet/chill sessie in de lounge op het vliegveld.

thailand-anne-sabine

Overigens is het niet altijd maar fantastisch, op het eiland hebben we veel regen gehad en als je dan op een vlot staat te koukleumen krijg je dit soort plaatjes.

Dinsdagochtend stond ik weer op (koude) Nederlandse bodem. Vanaf het moment dat ik me geïnstalleerd had in het vliegtuig heb ik tot ca. 6u ’s ochtends geslapen. Ik was niet wakker te krijgen, heerlijk! Een beetje in de war met de tijd, maar de jetlag waar ik zo bang voor was bleef uit. Het is echt een stuk makkelijker acclimatiseren als je richting Azië reist! Thuis moest ik gelijk weer aan het werk en verder had ik niets gepland, zodat ik even rustig bij kon komen. Onverwacht moest ik toch nog naar een klant.

spaces-vijzelstraat

thailand souvenir

Woensdag was een gewone werkdag en nam ik een kijkje bij het nieuwe Spaces Vijzelstraat (dat is het fijne aan een Spaces Membership, ik mag bij alle vestigingen gaan zitten en deze is zelfs op loopafstand van mijn huis). Het enige waar ik iets van een jetlag aan herken zijn de vreemde tijden waarop ik trek heb. ’s Avonds ging mijn telefoon uit en de relaxmodus aan, ik had even andere dingen aan mijn hoofd.

was

Oh ja, die was… Die blijft nog wel even liggen, tenzij de kabouters ineens aan het werk gaan.

sabine-ziek

elementary

poes

Donderdag begon ik fris en fruitig, maar voelde ik me in de loop van de ochtend niet lekker. Rillingen, buikpijn, koorts. Ik heb de liefste huisarts van de wereld en kon meteen terecht, waar ik al snel een diagnose, antibiotica en werkverbod mee kreeg. Thuis heb ik de noodzakelijke dingen gedaan en verder bestond mijn donderdag en vrijdag uit slapen, een beetje Netflixen en nog meer slapen.
Zaterdag voelde ik me al iets beter, maar bleef Netflix mijn beste vriend, zelfs zondag was een luie dag. Ik paste dit weekend op de katten van een vriendinnetje, dus wisselde de bank af met het balkon voor wat zon.

Sabine de Witte