Nu ik een paar dagen ‘gewoon’ in Amsterdam ben en tijd heb gepland om al mijn reisavonturen uit te schrijven, komt het onvermijdelijke. De eerste Mauritius post staat in draft, de foto’s zijn uitgezocht (maar door een gecrashte laptop even niet toegankelijk) en ik heb er 16 uur aan gezeten. Geschrapt, herschreven, opnieuw begonnen. Hetzelfde geldt voor de Noors-Lapland avonturen.
Vertaling naar papier
Nu ik wat meer rust heb, lijkt het alsof mijn hoofd nog steeds al die indrukken aan het verwerken is. Soms word ik midden in de nacht wakker en zoek ik naar een groene waas buiten, om me te realiseren dat ik niet in Noorwegen ben. Ik ben zo lang met die reis bezig geweest, qua voorbereiding, de reis zelf etc. Mauritius mis ik iedere dag. Niet alleen vanwege de parelwitte stranden, blauwe luchten, verse kokosnoten en aangename temperatuur. Ik mis de harmonie en vriendelijkheid. Zoveel verschillende mooie momenten, bijzondere ervaringen.. it’s all in my head, maar ik krijg het met moeite op papier. Juist omdat het zo bijzonder was wil ik het perfect krijgen, moeten de woorden precies verwoorden hoe het er was. Misschien heb ik mezelf wel het onmogelijke opgelegd, maar ik heb het gevoel dat ik de reizen anders tekort doe. Dus ik laat het even los. Tot de woorden vanzelf weer stromen en de reisverslagen wel aan mijn eisen voldoen. Tot mijn gevoel zegt; zo klopt het, zo is het er echt. Mijn droomreis heeft zoveel indruk gemaakt, dat ik er nog steeds over droom. Die missie is dus wel geslaagd…
Heb jij wel eens een writersblock? Of dat je ergens zo van onder de indruk bent dat je het niet onder woorden kan brengen?
- Weekendtips 31 januari t/m 2 februari 2025: luxuriating - 30/01/2025
- Ode aan oma - 30/12/2024
- De leukste conscious Christmas gifts - 17/12/2024
Tara
20/03/2014 at 21:48Herkenbaar! Juist bijzondere indrukken en ervaringen, die je zo hebben geraakt, zijn het moeilijkst onder woorden te brengen.
Loslaten werkt het beste, denk ik. Jezelf niets opleggen, geen deadline, geen stok achter de deur. Dan komen de woorden en inspiratie vanzelf.
Ik herken ook heel erg het gevoel van heimwee, wat je omschrijft. Reizen is geweldig, maar dat vind ik toch wel lastig. Als je een andere plek zo thuis voelt.
antonette
29/03/2014 at 22:16Vorige week zat ik op een boot in de middle of nowhere in zuidelijk Patagonië. Ik was ruim twee weken niet écht online geweest (alleen om af en toe wat zaken bij te werken, max 15 min. per dag) en had al 3 dagen geen enkel contact met de buitenwereld. Terwijl de gletsjers en de fjorden aan me voorbij trokken kreeg ik ineens het gevoel dat ik moest schrijven. Dus hupsakee, laptop aan en tikken maar. Alleen kwam het verhaal dat ik in gedachten had, de uniekheid van het moment, niet tot stand. De woorden wel, maar het gevoel niet, althans niet zoals ik het op dat moment écht voelde. Ik heb alles dus maar weer gewist en ga later dit voorjaar opnieuw beginnen … it happens to everyone!
Explorista
01/04/2014 at 13:59Ik schrijf mijn artikelen altijd in een eerste versie en laat ze dan minimaal een weekje rusten voordat ik er voor de tweede keer overheen ga. Dan heb ik meestal pas echt in de gaten wat ik wil met een tekst. En inderdaad, de beste remedie is: gewoon schrijven 🙂