Alweer bijna een half jaar geleden werd ik 30. Een leeftijd waar veel mensen uit mijn omgeving tegenop zien. Ik totaal niet. Age is just a number en ik trek me daar niet zoveel van aan. Natuurlijk helpt het om regelmatig te horen dat ik er uitzie als 25. In de week nadat ik 30 werd vierde ik samen met een vriendinnetje haar verloving, kreeg ik te horen dat ik voor de 2e keer tante zou worden en leek mijn omgeving ineens een stuk serieuzer om te gaan met relaties, toekomstplannen etc. Voelde ik me toen oud? Nee! Had ik het idee dat ik me nu moest haasten? Nee!
Ik ben juist erg blij met de mooie ontwikkelingen van dierbaren en vind het geweldig dat ik daar een onderdeel van mag zijn. Dat betekent echter niet dat ik het ook wil en dat het op dit moment in mijn leven past moet.
Op een paar dingen na vind ik 30 heel prettig. De voor- en nadelen:
Voordelen:
- – Veel meer rust. Hoewel mijn hoofd nog steeds met moeite stopt, heb ik meer rust gevonden door me minder druk te maken om anderen en hun mening. Ik doe waar ik blij van word
- – Meer focus. Waar ik eerder altijd grapte dat mijn specialisatie was dat ik geen focus had, durf ik zakelijk gezien steeds beter te kiezen en weet ik waar mijn toegevoegde waarde in zit
- – Durven erkennen dat ik niet alles alleen kan. Daarom zie ik een coach, vraag ik vaker hulp of zeg ik gewoon nee
- – Het leven is geen wedstrijd. Ik ben en blijf een perfectionist, maar neem vaker genoegen met gewoon goed. Alles perfect kan niet. En ik hoef mijzelf niet continue te bewijzen. Zeker niet aan de mensen om mij heen. Die weten precies wat ze aan me hebben
- – Bewuster leven. Meer genieten van de kleine dingen, niet alleen de grote momenten najagen en daarop gebrand zijn
- – De Fear of Missing Out (FOMO) is stukken minder. Niet uitgenodigd voor een event? Dan passen we dus niet. Niet gevraagd voor een persreis? Prima, dan moet het op dat moment niet zo zijn. Hoe fijn is dat?
- – Experiences over materials. Ik ben nog steeds gek op mooie spullen en mijn smaak is niet de goedkoopste. Maar ik geef tegenwoordig liever mijn geld uit aan een bijzondere ervaring dan een paar dure hakken. Het helpt natuurlijk dat ik de afgelopen jaar een prachtige garderobe heb samen gesteld. Ik heb veel spullen die ik niet of nauwelijks meer gebruik verkocht, weggegeven of weggegooid. Het scheelt ruimte in mijn huis en in mijn hoofd. Bovendien zijn ervaringen makkelijker te delen dan spullen
- – Het leven laat zich niet plannen. Leef daar wat meer naar. ‘Vroeger’ toen we minder connected met de wereld waren was er veel meer ruimte voor spontaniteit. Dat probeer ik nu terug te krijgen. Door tijd vrij te houden, door onverwachtse dingen op te zoeken en wat losser te worden. Maakt het leven een stuk leuker. Het enige dat ik vooruit plan zijn mijn reizen. Verder leef ik vooral met de dag
- – Grote mensen dingen. Zoals vrijgezellenfeestjes (daarom was ik 2 weken geleden in Antwerpen), bruiloften, hypotheekadviseurs etc. Eerder werd ik er bang van, nu vind ik leuk om van mee te genieten
Nadelen:
- – Het baarmoederhalskanker onderzoek. Ik deed zo volwassen, dat ik dit al voor mijn verjaardag onderging. Daarna mocht ik nog een paar keer met de billen bloot en in spanning zitten om de uitslag. Ik schrok vooral van de bangmakerij als de uitslag niet meteen goed was en de subtiele: ‘heb je al nagedacht of en wanneer je kinderen wilt’ confrontatie. Achteraf bleek het allemaal reuze mee te vallen en word ik gewoon wat vaker gecontroleerd. Wel positief; gestopt met de pil en aan de Nuvaring gegaan. Ik heb meer energie, mijn lijf voelt fijner en van de ring kreeg ik zowaar een voorgevel. Had ik dat eerder geweten…
- – Katers. Oh mai, als ze er zijn dan ook 3x zo heftig en dan moet ik er echt 2 dagen van bij komen. Daarom is vrijdag mijn favoriete night out geworden. Lekker eten en drinken met vrienden, een wijntje of drankje in de stad en dan de rest van het weekend relaxen, eten en bijkomen
- – De onvermijdelijke vragen. Met wie was je in X? Wanneer ga je een normaal leven leiden? Wil je kinderen? Zou je niet eens opschieten? Ik heb bewust gekozen voor iets meer privé en het leek mij niet relevant met wie ik ergens was. Maar omdat ik die vraag zo vaak krijg, zal ik dat nu meer delen. Voor mij is dit leven normaal, mensen die dat niet vinden passen niet in mijn leven. En of ik kinderen wil? Ik heb altijd heel hard nee geroepen. Maar het afgelopen jaar zijn er dingen voorgevallen waardoor ik daar anders tegenaan ben gaan kijken. Ik roep niet meteen meer keihard nee. Al heb ik geen idee hoe dat er uit zou gaan zien
- – Waar ik altijd een super slanke spriet was die alles kon eten zonder dat er iets aan leek te komen, merk ik de aftakeling nu echt. Ik moet echt sporten. Het stomme is dat mijn weegschaal al 4 jaar rond hetzelfde gewicht schommelt, maar mijn vrouwelijke heupen, billen en buik iets teveel aanwezig worden. Argh!
Ik vind het leuk dat ik zowel jongere als oudere mensen om me heen heb, zodat ik van iedereen kan leren en er op mijn manier voor ze kan zijn. Het is leuk om ervaringen van anderen te horen, ook al ben ik zelf nog niet bezig met bepaalde fases. Voor mij bewijst deze post maar weer; leeftijd is slechts een getal. En het is maar wat je er zelf mee doet, hoe zwaar het weegt. Voor mij ligt de wereld nog steeds aan mijn voeten. Ik ben me er nu gewoon wat bewuster van.
Zie jij op tegen ouder worden?
